Najlepszy, najlepsza, najlepsi w sezonie 2023/2024
Prezentujemy tegoroczną ankietę miesięcznika "Teatr".
rys. Kinga Czaplarska
część I
Oceniają:
Kamil Bujny (teatrologia.info)
Tomasz Domagała (domagalasiekultury.pl)
Łukasz Drewniak (teatralny.pl)
Katarzyna Flader-Rzeszowska („Teatr”)
Dominik Gac („Teatr”)
Anna Jazgarska (teatralny.pl)
Jacek Kopciński (redaktor naczelny „Teatru”)
Jolanta Kowalska (stała współpracowniczka „Teatru”)
Wiesław Kowalski (redaktor naczelny portalu teatrdlawszystkich.eu.)
Aneta Kyzioł („Polityka”)
Jacek Sieradzki („Odra”)
Przemysław Skrzydelski (blog recenzencki e-teatr.pl – „Moroz do Skrzydelskiego, Skrzydelski do Moroza”, „Nowy Tygodnik Kulturalny”)
Maryla Zielińska (e-teatr)
KATEGORIE
Najlepsze przedstawienie
Najlepszy teatr
Najlepsza nowa polska sztuka (ogłoszona drukiem lub wystawiona)
Najlepsza nowa sztuka obcojęzyczna (ogłoszona drukiem lub wystawiona)
Najlepsza reżyseria
Najlepsza rola kobieca
Najlepsza rola męska
Najlepsza rola drugoplanowa
Najlepsza adaptacja teatralna/dramaturgia
Najlepsza scenografia/kostiumy/reżyseria światła
Najlepsza choreografia
Najlepsza muzyka/reżyseria dźwięku
Najlepsze przedstawienie telewizyjne/radiowe
Najciekawszy debiut
Najciekawsza książka o teatrze
Rozczarowanie sezonu
Skandal sezonu
Najlepsze przedstawienie
KAMIL BUJNY Chłopi, reż. Remigiusz Brzyk, T. Ludowy w Krakowie; I’m Nowhere / Znikanie, reż. Norbert Rakowski, T. im. Jana Kochanowskiego w Opolu; Nocny portier. Doświadczenie, reż. Seb Majewski, T. Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu.
TOMASZ DOMAGAŁA Pewnego długiego dnia, reż. Luk Perceval, Narodowy Stary T. w Krakowie (widziałem dopiero w tym sezonie).
ŁUKASZ DREWNIAK Elizabeth Costello w reż. Krzysztofa Warlikowskiego, Nowy T. w Warszawie; Wesele w reż. Mai Kleczewskiej, T. im. Juliusza Słowackiego w Krakowie; Opowieści Lasku Wiedeńskiego w reż. Małgorzaty Bogajewskiej, T. Narodowy w Warszawie; Do piachu w reż. Witolda Mazurkiewicza i Janusza Opryńskiego, T. Polski w Bielsku-Białej; Sen nocy letniej w reż. Jana Klaty, T. Nowy w Poznaniu.
KATARZYNA FLADER-RZESZOWSKA Kiedy stopnieje śnieg Katarzyny Minkowskiej i Tomasza Walesiaka, reż. Katarzyna Minkowska, TR Warszawa; Matka Witkacego, reż. Anna Augustynowicz, T. Ateneum w Warszawie.
DOMINIK GAC Kiedy stopnieje śnieg, reż. Katarzyna Minkowska, TR Warszawa.
ANNA JAZGARSKA Kiedy stopnieje śnieg Katarzyny Minkowskiej i Tomasza Walesiaka w reż. Katarzyny Minkowskiej, TR Warszawa; Pewnego długiego dnia na podstawie Long Day’s Journey into Night Eugene’a O’Neilla w reż. Luka Percevala, Narodowy Stary T. w Krakowie (przedstawienie z końca czerwca 2023 roku); Matka Witkacego w reż. Anny Augustynowicz, T. Ateneum w Warszawie.
JACEK KOPCIŃSKI Luk Perceval wyreżyserował Pewnego długiego dnia w poprzednim sezonie, co powiedziawszy, wskazuję trzy przedstawienia: Wyzwolenie, reż. Jan Klata, T. Wybrzeże w Gdańsku; Trojanki, reż. Konrad Dworakowski, AST w Krakowie, filia we Wrocławiu; Opowieści Lasku Wiedeńskiego, reż. Małgorzata Bogajewska, T. Narodowy w Warszawie.
JOLANTA KOWALSKA Sen nocy letniej, reż. Jan Klata, T. Nowy w Poznaniu.
WIESŁAW KOWALSKI Elizabeth Costello, reż. Krzysztof Warlikowski, Nowy T. w Warszawie; Handlarze gumek, reż. Adam Sajnuk, Teatr 6 piętro w Warszawie; A statek płynie, reż. Wojciech Kościelniak, T. Muzyczny Capitol we Wrocławiu.
ANETA KYZIOŁ Matki. Pieśń na czas wojny, reż. Marta Górnicka, Fundacja Chór Kobiet w Warszawie, berliński Maxim Gorki Theater i koproducenci.
PRZEMYSŁAW SKRZYDELSKI Elizabeth Costello, reż. Krzysztof Warlikowski, Nowy T. w Warszawie.
MARYLA ZIELIŃSKA Wyzwolenie, reż. Jan Klata, T. Wybrzeże w Gdańsku (zastrzegam, że wielu przedstawień nie widziałam, m.in. Balkonów – pieśni miłosnych w reż. Krystiana Lupy, Elizabeth Costello w reż. Krzysztofa Warlikowskiego, Wesela w reż. Mai Kleczewskiej).
Najlepszy teatr
BUJNY Nie potrafię wskazać.
DOMAGAŁA Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
DREWNIAK Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, Teatr Nowy w Poznaniu, Nowy Teatr w Warszawie.
FLADER-RZESZOWSKA Doceniam Teatr Wybrzeże.
GAC Nie wiem.
JAZGARSKA Wrocławski Teatr Pantomimy.
KOPCIŃSKI Teatr Wybrzeże w Gdańsku.
KOWALSKI Nie potrafię wskazać.
KYZIOŁ To nie był sezon świetnych realizacji i intrygujących programów, raczej przetrwania. (Także) teatrom dały się mocno we znaki ośmioletnie rządy PiS, pandemia, inflacja i wojna w Ukrainie. Wraz ze zmianą władzy skończyły się zaciskanie zębów i heroizm, a pojawiły zmęczenie, zagubienie i frustracja.
JACEK SIERADZKI Dobre sezony: Teatr im. Juliusza Słowackiego, Kraków; Teatr im. Wilama Horzycy, Toruń (wraz z festiwalem „Kontakt”); Teatr Wybrzeże, Gdańsk.
SKRZYDELSKI Chyba nie istnieje, choć zaznaczam, że Teatr Wybrzeże się wyróżnia.
ZIELIŃSKA Teatr Wybrzeże w Gdańsku. Ciekawie rozwija się repertuar i zespół Wrocławskiego Teatru Pantomimy.
Najlepsza nowa polska sztuka
(ogłoszona drukiem lub wystawiona)
BUJNY Nocny portier. Doświadczenie pilgrima/majewskiego, reż. Seb Majewski, T. Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu; Stulejka Jakuba Tabaczka wystawiona jako Dramat rodzaju męskiego, reż. Marcin Liber, Wrocławski T. Współczesny; Nieznajoma z Sekwany Jacka Dehnela.
DOMAGAŁA Małgorzata Maciejewska, Rigor mortis; Joanna Bednarczyk, Ifigenia; Jolanta Janiczak, Nie smućcie się. Ja zawsze będę z Wami.
DREWNIAK Justyna Bilik, Marcin Wierzchowski, Piękna Zośka.
FLADER-RZESZOWSKA Tomasz Man, Błękitne oczy pełne miłości.
GAC Drukowane już wcześniej, ale wystawione po raz pierwszy Polowanie Ishbel Szatrawskiej w T. im. Adama Mickiewicza w Częstochowie, reż. Piotr Pacześniak.
JAZGARSKA Ostatnie dni Eleny i Nicolae Ceaușescu Julii Holewińskiej, Na borg Małgorzaty Maciejewskiej.
KOPCIŃSKI Jarosław Jakubowski, Przesiadka; Tomasz Man, Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz.
KOWALSKA Julia Holewińska, Ostatnie dni Eleny i Nicolae Ceaușescu, reż. Wojciech Faruga, T. Polski w Bydgoszczy; Joanna Mueller, Niko, czyli prosta zwyczajna historia, reż. Zofia Gustowska, T. im. Stefana Żeromskiego w Kielcach.
KOWALSKI Jakub Tabaczek, Stulejka; Zenon Fajfer, Uwolnienie; Roza Sarkisian, Good Mourning, Dziewczyny!
KYZIOŁ Matki. Pieśń na czas wojny, libretto Marta Górnicka i zespół, Fundacja Chór Kobiet w Warszawie, berliński Maxim Gorki Theater i koproducenci; She was a friend of someone else, Gosia Wdowik, Nowy T. w Warszawie/CAMPO Gent; Nasze czasy, scenariusz Weronika Szczawińska i Piotr Wawer jr, T. Dramatyczny w Warszawie.
SIERADZKI Jarosław Murawski, Lepper. Będziemy wisieć albo siedzieć; Julia Holewińska, Ostatnie dni Eleny i Nicolae Ceaușescu; Anna Wakulik, Biedermannowie.
SKRZYDELSKI Bez specjalnych wskazań.
ZIELIŃSKA Nie potrafię wskazać.
Najlepsza nowa sztuka obcojęzyczna
(ogłoszona drukiem lub wystawiona)
DOMAGAŁA Danilo Brakočević, Odporność szkła hartowanego; Tomislav Zajec, Znikanie.
DREWNIAK Nina Rapi, Drzazgi; Charalambosa Janu, Pies, który pali – z tomu Współczesny dramat grecki. Antologia, wybór i tłum. Ewa T. Szyler.
FLADER-RZESZOWSKA Jon Fosse, Ktoś tu przyjdzie. Sztuki teatralne, tłum. Elżbieta Frątczak-Nowotny, Monika Grossman-Kliber, Halina Thylwe; Stefan Hertmans, Antygona w Molenbeek, tłum. Jerzy Koch.
GAC Nie zanotowałem.
JAZGARSKA Garland Svenji Violi Bungarten w znakomitym tłumaczeniu Iwony Nowackiej.
KOPCIŃSKI Antygona w Molenbeek Stefana Hertmansa, tłum. Jerzy Koch.
KOWALSKI Suzie Miller, Na pierwszy rzut oka, tłum. Klaudyna Rozhin, reż. Adam Sajnuk, T. Polonia w Warszawie; Svenja Viola Bungarten, Garland, tłum. Iwona Nowacka; Tom Powell, Cisza i hałas, tłum. Olga Byrska.
SIERADZKI Antygona w Molenbeek Stefana Hertmansa, tłum. Jerzy Koch. I – z innego, lżejszego gatunku – Jeden i Jedna Martina Heckmannsa, tłum. Iwona Nowacka.
SKRZYDELSKI Bez specjalnych wskazań.
ZIELIŃSKA Nie potrafię wskazać.
Najlepsza reżyseria
BUJNY Remigiusz Brzyk, Chłopi, T. Ludowy w Krakowie; Remigiusz Brzyk, Śmierć komiwojażera, T. Nowy im. Kazimierza Dejmka w Łodzi; Norbert Rakowski, I’m Nowhere / Znikanie, T. im. Jana Kochanowskiego w Opolu.
DOMAGAŁA Luk Perceval, Pewnego długiego dnia, Narodowy Stary T. w Krakowie; Agata Duda-Gracz, Proszę Państwa, Wyspiański umiera, T. im. Juliusza Słowackiego w Krakowie; Wojciech Faruga, Ostatnie dni Eleny i Nicolae Ceaușescu, T. Polski w Bydgoszczy; Wojtek Rodak, Dzieje grzechu, Narodowy Stary T. w Krakowie.
DREWNIAK Krzysztof Warlikowski za Elizabeth Costello, Nowy T. w Warszawie; Marcin Wierzchowski za Piękną Zośkę, T. Wybrzeże w Gdańsku; Jakub Roszkowski za Wielkiego Gatsby’ego, T. im. Juliusza Słowackiego w Krakowie; Małgorzata Bogajewska za Opowieści Lasku Wiedeńskiego, T. Narodowy w Warszawie; Remigiusz Brzyk za Chłopów, T. Ludowy w Krakowie.
FLADER-RZESZOWSKA Katarzyna Minkowska, Kiedy stopnieje śnieg, TR Warszawa; Anna Smolar, Antygona w Molenbeek, T. Dramatyczny w Warszawie; Małgorzata Bogajewska, Opowieści Lasku Wiedeńskiego, T. Narodowy w Warszawie; Krzysztof Warlikowski, Elizabeth Costello, Nowy T. w Warszawie.
GAC Marcin Liber w trzech spektaklach: Lepper. Będziemy wisieć albo siedzieć w T. im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, Dramat rodzaju męskiego we Wrocławskim T. Współczesnym i Dropie w T. im. Wilama Horzycy w Toruniu.
JAZGARSKA Katarzyna Minkowska za Kiedy stopnieje śnieg w TR Warszawa; Marcin Liber za trzy przedstawienia: Dropie w T. im. Wilama Horzycy w Toruniu, Dramat rodzaju męskiego we Wrocławskim T. Współczesnym i Lepper. Będziemy wisieć albo siedzieć w T. im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
KOPCIŃSKI Katarzyna Minkowska, Kiedy stopnieje śnieg, TR Warszawa; Konrad Dworakowski, Trojanki, AST w Krakowie, filia we Wrocławiu.
KOWALSKA Krystian Lupa, Balkony – pieśni miłosne wg Domu Bernardy Alba Federica Garcíi Lorki i Lata Johna Maxwella Coetzeego, T. Polski w Podziemiu we Wrocławiu; Piotr Cieplak, Czekając na Godota Samuela Becketta, T. Narodowy w Warszawie.
KOWALSKI Krzysztof Warlikowski, Elizabeth Costello, Nowy T. w Warszawie; Adam Sajnuk, Handlarze gumek, Teatr 6 piętro w Warszawie; Wojciech Kościelniak, A statek płynie, T. Muzyczny Capitol we Wrocławiu; Radosław Stępień, Kotka na gorącym blaszanym dachu, T. im. Jana Kochanowskiego w Opolu.
KYZIOŁ Jakub Skrzywanek, Człowiek z papieru. Antyopera na kredyt, T. Powszechny w Warszawie/PPA Wrocław; Anna Smolar, Antygona w Molenbeek, T. Dramatyczny w Warszawie; Krzysztof Warlikowski, Elizabeth Costello, Nowy T. w Warszawie.
SIERADZKI Marcin Liber x 3 (Lepper. Będziemy wisieć albo siedzieć, T. im. Juliusza Słowackiego, Kraków; Dropie, T. im. Wilama Horzycy, Toruń; Dramat rodzaju męskiego, Wrocławski T. Współczesny); Marcin Wierzchowski (Piękna Zośka, T. Wybrzeże, Gdańsk); Michał Zadara (Zemsta, T. Komedia, Warszawa).
SKRZYDELSKI Krzysztof Warlikowski, Elizabeth Costello, Nowy T. w Warszawie.
ZIELIŃSKA Jan Klata, Wyzwolenie, T. Wybrzeże w Gdańsku.
Najlepsza rola kobieca
BUJNY Karolina Paczkowska, I love Chopin, reż. Jędrzej Piaskowski, Wrocławski T. Pantomimy; Marta Zięba, Balkony – pieśni miłosne, reż. Krystian Lupa, T. Polski w Podziemiu we Wrocławiu; Ewelina Paszke-Lowitzsch, Młody mężczyzna, reż. Katarzyna Kalwat, Wrocławski T. Współczesny.
DOMAGAŁA Małgorzata Zawadzka, Pewnego długiego dnia, reż. Luk Perceval, Narodowy Stary T. w Krakowie; Małgorzata Witkowska, Ostatnie dni Eleny i Nicolae Ceaușescu, reż. Wojciech Faruga, T. Polski w Bydgoszczy; Mirosława Żak, Persona. Ciało Bożeny, reż. Jędrzej Piaskowski, T. Zagłębia w Sosnowcu; Beata Ścibakówna, Opowieści Lasku Wiedeńskiego, reż. Małgorzata Bogajewska, T. Narodowy w Warszawie.
DREWNIAK Maja Komorowska, Ewa Dałkowska, Jadwiga Jankowska-Cieślak, Małgorzata Hajewska-Krzysztofik, Maja Ostaszewska, Andrzej Chyra za postać Elizabeth Costello, Elizabeth Costello, reż. Krzysztof Warlikowski, Nowy T. w Warszawie; Karolina Kowalska za Piękną Zośkę, reż. Marcin Wierzchowski, T. Wybrzeże w Gdańsku; Michalina Łabacz za Opowieści Lasku Wiedeńskiego, reż. Małgorzata Bogajewska, T. Narodowy w Warszawie; Małgorzata Gałkowska, Magda Grąziowska, Karolina Staniec za Dzieje grzechu, reż. Wojtek Rodak, Narodowy Stary T. w Krakowie.
FLADER-RZESZOWSKA Agata Kulesza w Matce Witkacego, reż. Anna Augustynowicz, T. Ateneum w Warszawie; Irena Jun w spektaklu Stara kobieta wysiaduje, reż. Irena Jun, współpraca Natalia Korczakowska, STUDIO teatrgaleria w Warszawie; Michalina Łabacz w Opowieściach Lasku Wiedeńskiego, reż. Małgorzata Bogajewska, T. Narodowy w Warszawie.
GAC Irena Jun, Stara kobieta wysiaduje, T. Studio w Warszawie.
JAZGARSKA Katarzyna Dałek jako Muza w Wyzwoleniu Stanisława Wyspiańskiego w reż. Jana Klaty, T. Wybrzeże w Gdańsku; Agata Kulesza w tytułowej roli w Matce Witkacego w reż. Anny Augustynowicz, T. Ateneum w Warszawie.
KOPCIŃSKI Agata Kulesza jako Janina Węgorzewska w Matce w reż. Anny Augustynowicz, T. Ateneum w Warszawie; Michalina Łabacz jako Marianna w Opowieściach Lasku Wiedeńskiego, reż. Małgorzata Bogajewska, T. Narodowy w Warszawie.
KOWALSKA Dominika Kluźniak jako Kordelia/Błazen, Król Lear Szekspira, reż. Grzegorz Wiśniewski, T. Narodowy w Warszawie; Ewelina Paszke-Lowitzsch jako Autorka, Młody mężczyzna wg powieści Annie Ernaux, reż. Katarzyna Kalwat, Wrocławski T. Współczesny; Marta Zięba jako Julia, Balkony – pieśni miłosne, reż. Krystian Lupa, T. Polski w Podziemiu we Wrocławiu; Angelika Cegielska jako Julia, Nocny portier. Doświadczenie pilgrima/majewskiego, reż. Seb Majewski, T. Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu.
KOWALSKI Maria Seweryn, Na pierwszy rzut oka, reż. Adam Sajnuk, T. Polonia w Warszawie; Marta Zięba, Balkony – pieśni miłosne, reż. Krystian Lupa, T. Polski w Podziemiu we Wrocławiu; Katarzyna Dąbrowska, Handlarze gumek, reż. Adam Sajnuk, Teatr 6 piętro w Warszawie; Aleksandra Popławska, Czułe słówka, reż. Paweł Paszta, Och-Teatr w Warszawie.
KYZIOŁ Marianna Linde, Antygona w Molenbeek, reż. Anna Smolar, T. Dramatyczny w Warszawie; Maja Komorowska, Elizabeth Costello, reż. Krzysztof Warlikowski, Nowy T. w Warszawie; Maria Peszek, Serce ze szkła. Musical zen, reż. Cezary Tomaszewski, STUDIO teatrgaleria w Warszawie/T. im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
SIERADZKI Karolina Kowalska (Piękna Zośka, T. Wybrzeże, Gdańsk); Małgorzata Witkowska (Ostatnie dni Eleny i Nicolae Ceaușescu, T. Polski, Bydgoszcz); Katarzyna Dąbrowska (Handlarze gumek, Teatr 6 piętro, Warszawa); Mirosława Żak (Persona. Ciało Bożeny, T. Zagłębia, Sosnowiec).
SKRZYDELSKI Maja Ostaszewska – Elizabeth Costello, Elizabeth Costello, reż. Krzysztof Warlikowski, Nowy T. w Warszawie; Ewa Skibińska – Joanna, Metoda na serce. Śledztwo, reż. Katarzyna Szyngiera, T. Powszechny w Warszawie; Magdalena Cielecka – Frances Farmer, Marijana Jokic, Elizabeth Costello, reż. Krzysztof Warlikowski, Nowy T. w Warszawie.
ZIELIŃSKA Anna Dymna w Schronie przeciwczasowym w reż. Marcina Wierzchowskiego, Stary T. w Krakowie. W spektaklu, który ciekawie się zaczyna, ale nieuchronnie grzęźnie w telenowelowej narracji, Anna Dymna walczy nie tylko o swoją rolę, ale też o wyraz całości, uświadamia, jaki potencjał wciąż w niej drzemie i jak nie jest właściwie w tym teatrze wykorzystywany.
Najlepsza rola męska
BUJNY Juliusz Chrząstowski, Śmierć komiwojażera, reż. Remigiusz Brzyk, T. Nowy im. Kazimierza Dejmka w Łodzi; Dariusz Skowroński, Nocny portier. Doświadczenie, reż. Seb Majewski, T. Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu; Dominik Smaruj, Młody mężczyzna, reż. Katarzyna Kalwat, Wrocławski T. Współczesny.
DOMAGAŁA Roman Gancarczyk w Pewnego długiego dnia, reż. Luk Perceval, Narodowy Stary T. w Krakowie; Juliusz Chrząstowski w Śmierci komiwojażera, reż. Remigiusz Brzyk, T. Nowy im. Kazimierza Dejmka w Łodzi; Mateusz Janicki w Weselu, reż. Maja Kleczewska, T. im. Juliusza Słowackiego w Krakowie; Robert Żurek w Lalce, reż. Jerzy Jan Połoński i w Miarce za miarkę, reż. Szymon Kaczmarek, T. im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie.
DREWNIAK Piotr Biedroń za Piękną Zośkę, reż. Marcin Wierzchowski, T. Wybrzeże w Gdańsku; Mariusz Bonaszewski za Elizabeth Costello, reż. Krzysztof Warlikowski, Nowy T. w Warszawie; Mateusz Rusin za Opowieści Lasku Wiedeńskiego, reż. Małgorzata Bogajewska, T. Narodowy w Warszawie.
FLADER-RZESZOWSKA Mariusz Benoit jako Estragon, Czekając na Godota, reż. Piotr Cieplak, T. Narodowy w Warszawie; Piotr Biedroń jako Maciej Paluch, Piękna Zośka, reż. Marcin Wierzchowski, T. Wybrzeże w Gdańsku.
GAC Piotr Biedroń jako Maciej Paluch w Pięknej Zośce w T. Wybrzeże w Gdańsku.
JAZGARSKA Roman Gancarczyk jako James Tyrone w przedstawieniu Pewnego długiego dnia na podstawie Long Day’s Journey into Night Eugene’a O’Neilla w reż. Luka Percevala (Narodowy Stary T. w Krakowie, spektakl z końca czerwca 2023 roku).
KOPCIŃSKI Mariusz Benoit jako Estragon, Jerzy Radziwiłowicz jako Vladimir, Czekając na Godota w reż. Piotra Cieplaka, T. Narodowy w Warszawie.
KOWALSKA Mariusz Benoit jako Estragon, Jerzy Radziwiłowicz jako Vladimir, Czekając na Godota Samuela Becketta, reż. Piotr Cieplak, T. Narodowy w Warszawie; Dariusz Skowroński jako Stolperstein, Nocny portier. Doświadczenie pilgrima/majewskiego, reż. Seb Majewski, T. Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu.
KOWALSKI Bartosz Woźny, Kotka na gorącym blaszanym dachu, reż. Radosław Stępień, T. im. Jana Kochanowskiego w Opolu; Borys Szyc, Handlarze gumek, reż. Adam Sajnuk, Teatr 6 piętro w Warszawie; Jerzy Radziwiłowicz, Czekając na Godota, reż. Piotr Cieplak, T. Narodowy w Warszawie; Adam Cywka, Matka, reż. Anna Augustynowicz, T. Ateneum w Warszawie.
KYZIOŁ Adam Ferency, Urban. Idę po was…, reż. Bartosz Szydłowski, T. Łaźnia Nowa w Krakowie; Marcin Kalisz, Wesele, reż. Maja Kleczewska, T. im. Juliusza Słowackiego w Krakowie; Maciej Stuhr, Zemsta, reż. Michał Zadara, T. Komedia w Warszawie.
SIERADZKI Maciej Stuhr (Zemsta, T. Komedia, Warszawa); Wojciech Niemczyk (Niko, czyli prosta zwyczajna historia, T. im. Stefana Żeromskiego, Kielce); Borys Szyc (Handlarze gumek, Teatr 6 piętro, Warszawa).
SKRZYDELSKI Juliusz Chrząstowski – Willy Loman, Śmierć komiwojażera, reż. Remigiusz Brzyk, T. Nowy im. Kazimierza Dejmka w Łodzi oraz Gospodarz, Wesele, reż. Maja Kleczewska, T. im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
ZIELIŃSKA Mariusz Benoit w Czekając na Godota w reż. Piotra Cieplaka, T. Narodowy w Warszawie. Nie rola, ale przebłyski, które uświadamiają, jak w przypadku Anny Dymnej, co by mogło być, gdyby…
Najlepsza rola drugoplanowa
BUJNY Jan Nosal, Chłopi, reż. Remigiusz Brzyk, T. Ludowy w Krakowie; Katarzyna Żuk, Śmierć komiwojażera, reż. Remigiusz Brzyk, T. Nowy im. Kazimierza Dejmka w Łodzi; Irena Wójcik, Polak sprzeda zmysły, reż. Michał Buszewicz, T. Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu.
DOMAGAŁA Maja Komorowska, Ewelina Pankowska, Hiroaki Murakami, Elizabeth Costello, reż. Krzysztof Warlikowski, Nowy T. w Warszawie; Małgorzata Gałkowska, Dzieje grzechu, reż. Wojtek Rodak i Schron przeciwczasowy, reż. Marcin Wierzchowski, Narodowy Stary T. w Krakowie; Wanda Skorny, Proszę Państwa, Wyspiański umiera, reż. Agata Duda-Gracz, T. im. Juliusza Słowackiego w Krakowie; Michał Opaliński, Balkony – pieśni miłosne, reż. Krystian Lupa, T. Polski w Podziemiu we Wrocławiu.
DREWNIAK Beata Ścibakówna, Wiesław Cichy, Zuzanna Saporznikow za Opowieści Lasku Wiedeńskiego, reż. Małgorzata Bogajewska, T. Narodowy w Warszawie.
FLADER-RZESZOWSKA Maja Komorowska, Elizabeth Costello, reż. Krzysztof Warlikowski, Nowy T. w Warszawie; Beata Ścibakówna, Opowieści Lasku Wiedeńskiego, reż. Małgorzata Bogajewska, T. Narodowy w Warszawie.
GAC Dariusz Skowroński w Nocnym portierze. Doświadczeniu, reż. Seb Majewski, T. Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu.
JAZGARSKA Damian Kwiatkowski jako Generał w przedstawieniu Ostatnie dni Eleny i Nicolae Ceaușescu Julii Holewińskiej w reż. Wojciecha Farugi, T. Polski w Bydgoszczy.
KOPCIŃSKI Maja Komorowska jako Elizabeth Costello w Elizabeth Costello w reż. Krzysztofa Warlikowskiego, Nowy T. w Warszawie; Marcin Kalisz jako Czepiec w Weselu w reż. Mai Kleczewskiej, T. im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
KOWALSKA Michał Kosela jako Inkwizytor/Stara Kobieta oraz Agnieszka Kwietniewska jako Pani Sarti/Barberini, Papież, Życie Galileusza Bertolta Brechta, reż. Konrad Imiela, T. Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu.
KOWALSKI Maja Komorowska, Elizabeth Costello, reż. Krzysztof Warlikowski, Nowy T. w Warszawie; Justyna Szafran, A statek płynie, reż. Wojciech Kościelniak, T. Muzyczny Capitol we Wrocławiu; Antoni Milancej, Szymborska. Kropki, przecinki, papierosy, reż. Anna Gryszkówna, T. im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
KYZIOŁ Michał Opaliński, Balkony – pieśni miłosne, reż. Krystian Lupa, T. Polski w Podziemiu we Wrocławiu i koproducenci.
SIERADZKI Ewa Wiśniewska i Anna Seniuk jako Klara i Aniela w króciutkim fragmencie Ślubów panieńskich, Fredro. Rok Jubileuszowy, reż. Jan Englert, T. Narodowy, Warszawa.
SKRZYDELSKI Cezary Kosiński – Pozzo, Czekając na Godota, reż. Piotr Cieplak, T. Narodowy w Warszawie; Andrzej Chyra – Paul West, Mefistofeles, Elizabeth Costello, reż. Krzysztof Warlikowski, Nowy T. w Warszawie.
ZIELIŃSKA Ewa Kaim w Boa w reż. Pawła Sakowicza, Stary T. w Krakowie.
Najlepsza adaptacja teatralna/dramaturgia
BUJNY Tomasz Śpiewak, Chłopi, reż. Remigiusz Brzyk, T. Ludowy w Krakowie; Sandra Szwarc, Młody mężczyzna, reż. Katarzyna Kalwat, Wrocławski T. Współczesny; Radosław Rychcik, Czyż nie dobija się koni?, reż. Radosław Rychcik, Wrocławski T. Pantomimy.
DOMAGAŁA Iga Gańczarczyk, Dzieje grzechu, reż. Wojtek Rodak, Narodowy Stary T. w Krakowie; Natalia Korczakowska, Marcin Cecko, Polowanie na osy. Historia na śmierć i życie, reż. Natalia Korczakowska, STUDIO teatrgaleria w Warszawie; Anna Augustynowicz, Matka, reż. Anna Augustynowicz, T. Ateneum w Warszawie; Małgorzata Wdowik, She’s a friend of someone else, reż. Małgorzata Wdowik, Nowy T. w Warszawie.
DREWNIAK Krzysztof Warlikowski, Piotr Gruszczyński za Elizabeth Costello, reż. Krzysztof Warlikowski, Nowy T. w Warszawie.
FLADER-RZESZOWSKA Emilia Nagórka, Traktat o łuskaniu fasoli Wiesława Myśliwskiego, reż. Emilia Nagórka, T. im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Zakopanem.
GAC Dropie Natalki Suszczyńskiej w adaptacji Michała Kmiecika w T. im. Wilama Horzycy w Toruniu oraz Skok wzwyż na motywach Hanki. Opowieści o awansie Macieja Jakubowiaka wg scenariusza i dramaturgii Szymona Adamczaka w T. Dramatycznym w Warszawie.
JAZGARSKA Traktat o łuskaniu fasoli Wiesława Myśliwskiego w adaptacji Emilii Nagórki, Traktat o łuskaniu fasoli, reż. Emilia Nagórka, T. im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Zakopanem.
KOPCIŃSKI Krzysztof Warlikowski, Piotr Gruszczyński za Elizabeth Costello, reż. Krzysztof Warlikowski, Nowy T. w Warszawie.
KOWALSKA Sandra Szwarc (tekst sceniczny: Krzysztof Szekalski), Młody mężczyzna Annie Ernaux, reż. Katarzyna Kalwat, Wrocławski T. Współczesny; Anna Smolar (współpraca dramaturgiczna: Tomasz Śpiewak), Joga Emmanuela Carrère’a, reż. Anna Smolar, Narodowy Stary T. w Krakowie.
KOWALSKI Wojciech Kościelniak, A statek płynie, reż. Wojciech Kościelniak, T. Muzyczny Capitol we Wrocławiu; Konrad Hetel, Kotka na gorącym blaszanym dachu, reż. Radosław Stępień, T. im. Jana Kochanowskiego w Opolu; Piotr Gruszczyński, Elizabeth Costello, reż. Krzysztof Warlikowski, Nowy T. w Warszawie.
KYZIOŁ Michał Zadara, Przypadkowa śmierć anarchisty Daria Fo, T. Powszechny w Warszawie.
SIERADZKI Piotr Pacześniak (przemontowanie Polowania Ishbel Szatrawskiej w pięknej zgodzie z autorką, T. im. Adama Mickiewicza, Częstochowa).
SKRZYDELSKI Krzysztof Warlikowski, Piotr Gruszczyński (współpraca: Łukasz Chotkowski, Mateusz Górniak, Anna Lewandowska), Elizabeth Costello, reż. Krzysztof Warlikowski, Nowy T. w Warszawie.
ZIELIŃSKA Krysia Bednarek, Fucking Truffaut, reż. Roza Sarkisian, Bliadski Circus Queelektyw w Warszawie.
Najlepsza scenografia/kostiumy/reżyseria światła
BUJNY Iga Słupska, Monika Stolarska, Chłopi, reż. Remigiusz Brzyk, T. Ludowy w Krakowie; Krystian Lupa, Balkony – pieśni miłosne, reż. Krystian Lupa, T. Polski w Podziemiu we Wrocławiu; Maria Jankowska, Paula Grocholska, Bogumił Palewicz, I’m Nowhere / Znikanie, reż. Norbert Rakowski, T. im. Jana Kochanowskiego w Opolu.
DOMAGAŁA Anna Met, Antygona w Molenbeek, reż. Anna Smolar, T. Dramatyczny w Warszawie; Doris Nawrot, Robert Mleczko, Czarodziejska góra, reż. Michał Borczuch, TR Warszawa; Justyna Elminowska, Złote płyty, reż. Mateusz Pakuła, T. Muzyczny Capitol we Wrocławiu i Aktorzy prowincjonalni czyli pociąg do Hollywood, reż. Michał Siegoczyński, T. Ludowy w Krakowie; Marcin Chlanda, Ja, Şeküre, reż. Marcin Chlanda, Opera Rara w Krakowie.
DREWNIAK Magda Mucha za Piękną Zośkę, reż. Marcin Wierzchowski, T. Wybrzeże w Gdańsku; Mirek Kaczmarek za Wielkiego Gatsby’ego, reż. Jakub Roszkowski, T. im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
FLADER-RZESZOWSKA Wojciech Faruga, Ostatnie dni Eleny i Nicolae Ceaușescu, reż. Wojciech Faruga, T. Polski w Bydgoszczy.
GAC Lepper. Będziemy wisieć albo siedzieć, scenografia i kostiumy Mirka Kaczmarka, T. im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
JAZGARSKA Mirek Kaczmarek i jego koncepcja wizualna Wyzwolenia Stanisława Wyspiańskiego w reż. Jana Klaty w T. Wybrzeże w Gdańsku; Łukasz Błażejewski i jego scenografia oraz kostiumy w Czyż nie dobija się koni? na podstawie powieści Horace’a McCoya w reż. Radosława Rychcika we Wrocławskim T. Pantomimy; Wojciech Faruga i jego koncepcja wizualna przedstawienia Ostatnie dni Eleny i Nicolae Ceaușescu Julii Holewińskiej w reż. Wojciecha Farugi w T. Polskim w Bydgoszczy.
KOPCIŃSKI Justyna Łagowska, Sen nocy letniej Szekspira, reż. Jan Klata, T. Nowy w Poznaniu.
KOWALSKA Zbigniew Libera, Młody mężczyzna Annie Ernaux, reż. Katarzyna Kalwat, Wrocławski T. Współczesny; Justyna Łagowska, Sen nocy letniej Szekspira, reż. Jan Klata, T. Nowy w Poznaniu.
KOWALSKI Mariusz Napierała, A statek płynie, reż. Wojciech Kościelniak, T. Muzyczny Capitol we Wrocławiu; Katarzyna Borkowska, Così fan tutte, reż. Wojciech Faruga, Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie; Wojciech Faruga, Ostatnie dni Eleny i Nicolae Ceaușescu, reż. Wojciech Faruga, T. Polski w Bydgoszczy; Andrzej Witkowski, Czekając na Godota, reż. Piotr Cieplak, T. Narodowy w Warszawie.
KYZIOŁ Mirek Kaczmarek, Wyzwolenie, reż. Jan Klata, T. Wybrzeże w Gdańsku, a także Natan Berkowicz za wideo w tym spektaklu; Tomasz Armada, kostiumy w Człowieku z papieru. Antyoperze na kredyt, T. Powszechny w Warszawie/PPA Wrocław.
SIERADZKI Krystian Lupa, Balkony – pieśni miłosne, T. Polski w Podziemiu, Wrocław; Mirek Kaczmarek, Lepper. Będziemy wisieć albo siedzieć, T. im. Juliusza Słowackiego, Kraków i Bowie w Warszawie, AST Wrocław.
SKRZYDELSKI Małgorzata Szczęśniak (scenografia), Wojciech Puś (światło) – Wesele, reż. Maja Kleczewska, T. im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
ZIELIŃSKA Mirek Kaczmarek, Wyzwolenie, reż. Jan Klata, T. Wybrzeże w Gdańsku.
Najlepsza choreografia
BUJNY Jakub Lewandowski, Czyż nie dobija się koni?, reż. Radosław Rychcik, Wrocławski T. Pantomimy; Janusz Orlik, I’m Nowhere / Znikanie, reż. Norbert Rakowski, T. im. Jana Kochanowskiego w Opolu; Marcela Lopez, Polak sprzeda zmysły, reż. Michał Buszewicz, T. Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu.
DOMAGAŁA Mikołaj Karczewski, Złote płyty, reż. Mateusz Pakuła, T. Muzyczny Capitol we Wrocławiu; Jarosław Staniek, Lalka, reż. Jerzy Jan Połoński, T. im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie; Mateusz Pietrzak, Chłopcy z Placu Broni, reż. Wojciech Kościelniak, T. Kameralny w Bydgoszczy; Maćko Prusak, Wyzwolenie, reż. Jan Klata, T. Wybrzeże w Gdańsku.
DREWNIAK Kaya Kołodziejczyk za Wesele, reż. Maja Kleczewska, T. im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
FLADER-RZESZOWSKA Alicja Czyczel, Antygona w Molenbeek, reż. Anna Smolar, T. Dramatyczny w Warszawie.
GAC Dominik Więcek, Glory Game, Komuna Warszawa.
JAZGARSKA Duet Hashimotowiksa, czyli Katarzyna Kulmińska i Paulina Jaksim i ich trzy świetne choreografie do przedstawień Marcina Libera: Dropie w T. im. Wilama Horzycy w Toruniu, Dramat rodzaju męskiego we Wrocławskim T. Współczesnym i Lepper. Będziemy wisieć albo siedzieć w T. im. Juliusza Słowackiego w Krakowie; Jakub Lewandowski za choreografię w Czyż nie dobija się koni? na podstawie powieści Horace’a McCoya w reż. Radosława Rychcika we Wrocławskim T. Pantomimy.
KOPCIŃSKI Maćko Prusak, Wyzwolenie, reż. Jan Klata, T. Wybrzeże w Gdańsku.
KOWALSKA Hashimotowiksa, Dramat rodzaju męskiego na podstawie Stulejki Jakuba Tabaczka, reż. Marcin Liber, Wrocławski T. Współczesny; Maćko Prusak, Wyzwolenie Stanisława Wyspiańskiego, reż. Jan Klata. T. Wybrzeże w Gdańsku.
KOWALSKI Barbara Olech, Jednego serca – piosenki z repertuaru C. Niemena, reż. Anna Sroka-Hryń, T. Muzyczny Roma w Warszawie; Ewelina Adamska-Porczyk, Six, reż. Ewelina Adamska-Porczyk, T. Syrena w Warszawie; Agnieszka Brańska, tik, tik… BUM!, reż. Wojciech Kępczyński, T. Muzyczny Roma w Warszawie.
KYZIOŁ Agnieszka Kryst, Człowiek z papieru. Antyopera na kredyt, T. Powszechny w Warszawie/PPA Wrocław.
SIERADZKI Krystyna Lama Szydłowska, Kiedy stopnieje śnieg, TR Warszawa i inne układy ruchowe bardzo czułe na aktorstwo.
SKRZYDELSKI Trudno powiedzieć.
ZIELIŃSKA Maćko Prusak, Wyzwolenie, reż. Jan Klata, T. Wybrzeże w Gdańsku.
Najlepsza muzyka/reżyseria dźwięku
BUJNY Mariusz Obijalski, A statek płynie, reż. Wojciech Kościelniak, T. Muzyczny Capitol we Wrocławiu; Tao Gutiérrez, I’m Nowhere / Znikanie, reż. Norbert Rakowski, T. im. Jana Kochanowskiego w Opolu.
DOMAGAŁA Jan Duszyński, Maniucha Bikont, Antygona w Molenbeek, reż. Anna Smolar, T. Dramatyczny w Warszawie; Paweł Mykietyn, Elizabeth Costello, reż. Krzysztof Warlikowski, Nowy T. w Warszawie.
DREWNIAK Antonis Skolias, Zuzanna Skolias-Pakuła za Wielkiego Gatsby’ego, reż. Jakub Roszkowski, T. im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
FLADER-RZESZOWSKA Jan Duszyński, Maniucha Bikont (muzyka na żywo), Antygona w Molenbeek, reż. Anna Smolar, T. Dramatyczny w Warszawie; Tadeusz Wielecki, Stara kobieta wysiaduje, reż. Irena Jun, współpraca Natalia Korczakowska, STUDIO teatrgaleria; Paweł Romańczuk, Tomasz Man, Nie przyszedłem przynieść pokoju, ale miecz i cały cykl audioteatru Miłujcie waszych nieprzyjaciół.
GAC Jan Duszyński, Maniucha Bikont, Antygona w Molenbeek, T. Dramatyczny w Warszawie.
JAZGARSKA Bezkonkurencyjne i grające na żywo Nagrobki, czyli Adam Witkowski i Maciej Salamon w spektaklu Lepper. Będziemy wisieć albo siedzieć w reż. Marcina Libera w T. im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
KOPCIŃSKI Marek Otwinowski, Paweł Romańczuk, Łukasz Pawlik, Tomasz Man, cykl Miłujcie waszych nieprzyjaciół Tomasza Mana, Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie; Jan Duszyński, Maniucha Bikont, Antygona w Molenbeek, T. Dramatyczny w Warszawie.
KOWALSKA Sneaky Jezus, Dramat rodzaju męskiego na podstawie Stulejki Jakuba Tabaczka, reż. Marcin Liber, Wrocławski T. Współczesny; Wladimir Schall, Balkony – pieśni miłosne, reż. Krystian Lupa, T. Polski w Podziemiu we Wrocławiu.
KOWALSKI Mariusz Obijalski, A statek płynie, reż. Wojciech Kościelniak, T. Muzyczny Capitol we Wrocławiu oraz Wypiór, reż. Jacek Jabrzyk, T. Syrena w Warszawie; Aleksandra Gryka, Król Lear, reż. Grzegorz Wiśniewski, T. Narodowy w Warszawie.
KYZIOŁ Jan Duszyński, Maniucha Bikont, Antygona w Molenbeek, T. Dramatyczny w Warszawie; Karol Nepelski, Człowiek z papieru. Antyopera na kredyt, T. Powszechny w Warszawie/PPA Wrocław; Maria Peszek i Andrzej Smolik, Serce ze szkła. Musical zen, STUDIO teatrgaleria w Warszawie/T. im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
SIERADZKI Jan Duszyński i Maniucha Bikont, Antygona w Molenbeek, T. Dramatyczny, Warszawa; Maja Kleszcz i Wojciech Krzak, Proszę Państwa, Wyspiański umiera, T. im. Juliusza Słowackiego, Kraków; Rafał Ryterski, Uwolnienie, Wrocławski T. Współczesny (suita na perkusję, która stoi na scenie, sama gra, bez perkusisty, i jest dodatkową personą w spektaklu).
SKRZYDELSKI Paweł Mykietyn, Elizabeth Costello, reż. Krzysztof Warlikowski, Nowy T. w Warszawie.
ZIELIŃSKA Łukasz Jędrzejczak, Mój pierwszy rave, reż. Agnieszka Jakimiak, T. Nowy im. Kazimierza Dejmka w Łodzi.
Najlepsze przedstawienie telewizyjne/radiowe
BUJNY Cały nowy repertuar Teatru Telewizji zasługuje na wyróżnienie – za udostępnianie widzom ważnych i szeroko komentowanych przedstawień, w tym 1989 w reż. Katarzyny Szyngiery z repertuaru T. im. Juliusza Słowackiego w Krakowie i Gdańskiego T. Szekspirowskiego oraz Zapisków z wygnania w reż. Magdy Umer z repertuaru T. Polonia w Warszawie.
DOMAGAŁA Cudzoziemka, reż. Katarzyna Minkowska, T. Polski w Poznaniu (aczkolwiek to wciąż jest sukces T. Polskiego w Poznaniu, a nie Teatru Telewizji).
DREWNIAK Zapiski z wygnania, reż. Magda Umer.
FLADER-RZESZOWSKA Cudzoziemka, reż. Katarzyna Minkowska.
GAC Cudzoziemka, reż. Katarzyna Minkowska, Teatr Telewizji.
JAZGARSKA Tu mam zaległości, ale niezmiernie cieszy mnie nowe życie Teatru Telewizji.
KOPCIŃSKI Teatr Telewizji: Hotel Korfanty Artura Pałygi w reż. Roberta Talarczyka. Teatr Polskiego Radia: Matka Joanna od Aniołów na podstawie prozy Jarosława Iwaszkiewicza w reż. Tomasza Cyza; Mała Piętnastka Tomasza Mana w reż. autora.
KOWALSKI Zapiski z wygnania, reż. Magda Umer; 1989, reż. Katarzyna Szyngiera; Cudzoziemka, reż. Katarzyna Minkowska.
KYZIOŁ Za świetny majowy debiut i z nadzieją na równie dobrą kontynuację – odrodzony Teatr Telewizji.
SIERADZKI Teatr Telewizji: Hotel Korfanty Artura Pałygi w reż. Roberta Talarczyka.
SKRZYDELSKI Nie śledziłem gorliwie.
ZIELIŃSKA Nie potrafię wskazać.
Najciekawszy debiut
BUJNY Tomasz Wóltański, Moje serce mój lód, reż. Paweł Wolak, Katarzyna Dworak, AST w Krakowie, filia we Wrocławiu; Barbara Bendyk za reżyserię spektaklu Pies, AST w Krakowie.
DOMAGAŁA Wiktoria Kruszczyńska, Polowanie na osy. Historia na śmierć i życie, reż. Natalia Korczakowska, STUDIO teatrgaleria; Marianna Linde, Antygona w Molenbeek, reż. Anna Smolar, T. Dramatyczny w Warszawie.
DREWNIAK Ewa Platt, Zbombardowani, T. Collegium Nobilium.
FLADER-RZESZOWSKA Emilia Nagórka, adaptacja, reżyseria, scenografia, kostiumy, opracowanie muzyczne, Traktat o łuskaniu fasoli, T. im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Zakopanem.
GAC Emilia Nagórka, reżyseria Traktatu o łuskaniu fasoli, T. im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Zakopanem.
JAZGARSKA Nie potrafię wskazać.
KOPCIŃSKI Magdalena Wawrzyniak jako Hekabe w Trojankach, reż. Konrad Dworakowski, AST w Krakowie, filia we Wrocławiu.
KOWALSKA Daria Bogdan jako Kasandra i Magdalena Wawrzyniak jako Hekabe, Trojanki wg dramatów pod tym samym tytułem Eurypidesa i Jeana-Paula Sartre’a oraz Heleny Eurypidesa, reż. Konrad Dworakowski, AST w Krakowie, filia we Wrocławiu.
KOWALSKI Tadeusz Pyrczak, Prawdziwe Rosenthale, AST Kraków; Barbara Bendyk, Pies, AST Kraków.
KYZIOŁ I najgłośniejszy, czyli studentka reżyserii krakowskiej AST Barbara Bendyk i jej Pies, pokazujący kawałek realnego życia współczesnych, nie tylko młodych, ludzi.
SIERADZKI Emilia Nagórka-Łakomik (adaptacja, reżyseria, scenografia i opracowanie muzyczne Traktatu o łuskaniu fasoli Wiesława Myśliwskiego, T. im. Stanisława Ignacego Witkiewicza, Zakopane, także role aktorskie w tym spektaklu, ale to już nie debiut); Maciej Salamon (scenografia Dropi, T. im. Wilama Horzycy, Toruń, w roli scenografa debiutuje muzyk zespołu Nagrobki).
SKRZYDELSKI To nie jest ścisły debiut w sensie profesjonalnym, ale chciałbym zwrócić uwagę na studenta IV roku reżyserii krakowskiej AST, Tadeusza Pyrczaka – jego spektakl Prawdziwe Rosenthale pokazano na Warszawskich Spotkaniach Teatralnych.
ZIELIŃSKA Fucking Truffaut, Bliadski Circus Queelektyw w Warszawie.
Najciekawsza książka o teatrze
BUJNY Jolanta Kowalska, Tamta dekada. Teatr Polski we Wrocławiu w latach 1990–2000, Wydawnictwo Warstwy; Maryla Zielińska, To. Biografia Jerzego Grzegorzewskiego, Teatr Narodowy; Tomasz Mościcki, Warszawski teatr 1918. Silva rerum, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.
DOMAGAŁA Maryla Zielińska, To. Biografia Jerzego Grzegorzewskiego, Teatr Narodowy.
DREWNIAK Maria Shevtsova, Stanisławski na nowo, Instytut im. Jerzego Grotowskiego.
FLADER-RZESZOWSKA Dariusz Kosiński, Teatr, który nadchodzi?, słowo/obraz terytoria; Jacek Kopciński, Widma Białoszewskiego. Głos-teatr-trans, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.
GAC Dariusz Kosiński, Teatr, który nadchodzi?, słowo/obraz terytoria.
JAZGARSKA Wydane przez Agencję Dramatu i Teatru dramaty Jona Fossego Ktoś tu przyjdzie. Sztuki teatralne w tłumaczeniu Moniki Grossman-Kliber, Elżbiety Frątczak-Nowotny i Haliny Thylwe.
KOPCIŃSKI Maryla Zielińska, To. Biografia Jerzego Grzegorzewskiego, Teatr Narodowy.
KOWALSKA Maryla Zielińska, To. Biografia Jerzego Grzegorzewskiego, Teatr Narodowy.
KOWALSKI Maryla Zielińska, To. Biografia Jerzego Grzegorzewskiego, Teatr Narodowy; Grzegorzewski. Wrażliwość. Wyobraźnia, pod redakcją Wojciecha Świdzińskiego i Mateusza Żurawskiego, Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza i Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego; Jacek Kopciński, Widma Białoszewskiego. Głos-teatr-trans, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego.
SIERADZKI Maryla Zielińska, To. Biografia Jerzego Grzegorzewskiego, Teatr Narodowy, tom I – s. 535, tom II – s. 655, tom III – album zdjęć.
SKRZYDELSKI Maryla Zielińska, To. Biografia Jerzego Grzegorzewskiego, Teatr Narodowy.
ZIELIŃSKA Biorę udział w tej konkurencji, więc nie wypada się wypowiadać.
Rozczarowanie sezonu
BUJNY Nic mnie specjalnie nie rozczarowało.
DOMAGAŁA Sam sezon 2023/2024 – najsłabszy w Polsce od lat. Wygląda na to, że teatr kręci się w kółko, na siłę szukając oryginalności i skupiając się często na tym, co w szerokim kontekście społecznym jest naprawdę mało istotne. Jakość przestała się już liczyć na dobre, najważniejszy jest proces i dobrostan. Czyj? Przede wszystkim twórców i tych, co są z nimi w jednej bańce. Rzeczywistość po-pisowska ten stan jeszcze pogorszyła, bo nie ma teraz kogo atakować, a swoich przecież nie można. #teatrnamieliźnie.
DREWNIAK Brak szybkiej reakcji ministerstwa i koalicji w sejmikach na sytuacje w T. im. Juliusza Osterwy w Lublinie oraz w T. im. Stefana Jaracza w Łodzi. Niepewność co do losów Krzysztofa Głuchowskiego w T. im. Juliusza Słowackiego…
FLADER-RZESZOWSKA Dyrekcja Moniki Strzępki.
JAZGARSKA Rozczarowaniem był sam sezon, pozbawiony właściwie większych olśnień, za to nadproduktywny w obszarze nowych tekstów i ostentacyjnie (ale bez powodzenia) korzystający z wcześniejszych sukcesów. Rozczarowała mnie ogólna kondycja teatrów dla najmłodszych i młodych, które coraz częściej wykładają się na myśleniu „projektowym”, marginalizującym samo przedstawienie teatralne. W konsekwencji masa energii wkładana jest w działania edukacyjne (nierzadko naprawdę wybitne), nie zaś w samo przedstawienie, które regularnie traktowane jest wyłącznie jako pretekst. Rozczarowuje mnie niezmiennie kondycja trójmiejskiej sceny festiwalowej: trzy, cztery wydarzenia w tak potężnej aglomeracji to trochę mało.
KOPCIŃSKI Przedwiośnie, reż. Paweł Łysak, T. Powszechny w Warszawie. Zmarnowana szansa teatru krytycznego na debatę o realnym potencjale lewicowego projektu politycznego w Polsce.
KOWALSKA Styl, w jakim zakończyła się dyrekcja Moniki Strzępki w T. Dramatycznym.
KOWALSKI Kartoteka, reż. Rolf Alme, T. im. Stefana Jaracza w Łodzi; Burza, reż. Ivan Krejčí, T. im. Stefana Jaracza w Łodzi; Nawrócony, reż. Piotr Gralak, Teatr Klasyki Polskiej.
KYZIOŁ Dyrekcja Moniki Strzępki i Dramatycznego Kolektywu w warszawskim T. Dramatycznym.
SIERADZKI Niewzruszone przekonanie także przytomnych twórców, że tym, co widownię najmocniej interesuje na scenach, są wewnątrzśrodowiskowe spory o sens/bezsens teatru progresywnego, tudzież przekuwane w gniew kompleksy wobec Krystiana Lupy.
SKRZYDELSKI Król Lear, reż. Grzegorz Wiśniewski, T. Narodowy.
ZIELIŃSKA Dyrekcja Moniki Strzępki i Dramatycznego Kolektywu, premiery w T. Dramatycznym w Warszawie.
Skandal sezonu
BUJNY Sytuacja w T. Dramatycznym im. Gustawa Holoubka w Warszawie.
DOMAGAŁA Strzępkagate – bez komentarza.
DREWNIAK Moralna kompromitacja Moniki Strzępki i Agaty Adamieckiej-Sitek – liderek Dramatycznego Kolektywu w T. Dramatycznym w Warszawie.
JAZGARSKA Nie odnotowałam.
KOPCIŃSKI Dyrekcja Moniki Strzępki w T. Dramatycznym w Warszawie.
KOWALSKI Wydarzenia towarzyszące odwołaniu Heks w T. Dramatycznym w Warszawie; trwająca miesiącami procedura odwoławcza Krzysztofa Głuchowskiego ze stanowiska dyrektora T. im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.
SIERADZKI Parę lat temu w miłym gronie naiwnych idealistów układaliśmy „Katalog dobrych praktyk” dla teatrów, gdzie pisaliśmy, że zmiana dyrekcji w teatrze powinna być postanowiona sześć miesięcy przed datą graniczną, by proces przeszedł płynnie, rozsądnie i korzystnie dla wszystkich. Skąd nam do głowy przyszło, że zwierzchnicy scen będą chcieli o to dbać?
SKRZYDELSKI Jakub Skrzywanek jako dyrektor ds. programowych Narodowego Starego Teatru.
ZIELIŃSKA „Od Sasa do Lasa”, czyli polityka wiceprezydent Aldony Machnowskiej-Góry wobec teatrów podległych m.st. Warszawie.
część II
Oceniają:
Justyna Czarnota (pedagog teatru, trenerka i menedżerka kultury)
Szymon Kazimierczak („Teatr”)
Anna Królica (krytyk tańca, Sekcja Tańca i Baletu ZASP)
Jacek Marczyński (krytyk operowy, „Rzeczpospolita”)
Alicja Müller (krytyk teatru tańca, Katedra Antropologii Literatury i Badań Kulturowych UJ)
Barbara Pitak-Piaskowska (krytyk teatru, współpracuje z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego)
Piotr Sobierski (krytyk teatralny współpracujący z „Teatrem”)
Marzenna Wiśniewska (Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu)
Marek Żurawski (kompozytor muzyki teatralnej, dyrektor organizacyjny festiwalu „Lalka też Człowiek”)
oraz niektórzy krytycy z pierwszej części ankiety
KATEGORIE
Najlepsze przedstawienie dla dzieci/młodzieży
Najlepsze przedstawienie teatru lalkowego
Najlepsze przedstawienie teatru muzycznego
Najlepszy spektakl taneczny
Najlepsze przedstawienie offowe
Najlepsze przedstawienie dla dzieci/młodzieży
BUJNY Odyseja, reż. Jakub Roszkowski, Wrocławski T. Lalek; Pan Kleks. Powrót, reż. Agnieszka Płoszajska, T. Miejski w Gliwicach.
JUSTYNA CZARNOTA Choć do tej pory nie wskazywałam w tej ankiecie na spektakle, z których powstawaniem byłam związana (podczas procesu odbyłam z reżyserem kilka rozmów konsultacyjnych), tym razem zrobię wyjątek, bo Dzikie harce Wojtka Ziemilskiego z T. Lalek Guliwer naprawdę przyniosły przyjemny powiew świeżości na opisanym tle. Oś dramaturgiczną stanowią rozmowy reżysera z jego synem Jędrkiem dotyczące wymarzonego spektaklu dla dzieci. Oczywiście każdy chciałby czegoś innego – ich pomysły wywołują tornada śmiechu na widowni, ale takiego czułego, rozumiejącego, kibicującego obu stronom. Przedstawienie uruchamia też wiele refleksji o współczesnym rodzicielstwie i samym teatrze dla młodego widza jako medium.
DREWNIAK Przygody Koziołka Matołka Maksymiliana Rogackiego z T. Polskiego w Warszawie (widziałem dopiero teraz!).
FLADER-RZESZOWSKA Z tych, które widziałam, doceniam Dzikie harce, pomysł, scenariusz, reżyseria: Wojciech Ziemilski, współpraca dramaturgiczna: Jędrek Ziemilski, Justyna Czarnota, Sodja Lotker, T. Lalek Guliwer w Warszawie.
GAC You can fail! Porażka Show, reż. Justyna Sobczyk, T. Komedia w Warszawie, Teatr 21.
JAZGARSKA Wszechświaty mojego taty Katarzyny Matwiejczuk w reż. Gosi Dębskiej, świetne przedstawienie na „nowe otwarcie” krakowskiej Groteski.
SZYMON KAZIMIERCZAK Niko, czyli prosta zwyczajna historia Joanny Mueller, reż. Zofia Gustowska, T. im. Stefana Żeromskiego w Kielcach; Teatr niewidzialnych dzieci Marcina Szczygielskiego, reż. Przemysław Jaszczak, T. Lalek „Pleciuga” w Szczecinie.
KOWALSKI Dzikie harce, reż. Wojtek Ziemilski, T. Lalek Guliwer w Warszawie; Niebieski ptak, reż. Ulija Bilińska, T. Groteska w Krakowie; GPS, reż. Maria Żynel, Białostocki T. Lalek.
SIERADZKI Złoty klucz Marty Giergielewicz, reż. Maćko Prusak, T. Wybrzeże, Gdańsk.
MARZENNA WIŚNIEWSKA Wybieram dwie propozycje, które na różne sposoby zapraszają do rozmowy o wspólnych przestrzeniach kulturowych dzieci i dorosłych: Tajemniczy ogród Frances Hodgson Burnett w reż. Sławomira Narlocha (T. im. Wilama Horzycy w Toruniu) i Dzikie harce, pomysł, scenariusz, reżyseria: Wojciech Ziemilski, współpraca dramaturgiczna: Jędrek Ziemilski, Justyna Czarnota, Sodja Lotker (T. Lalek Guliwer w Warszawie).
Najlepsze przedstawienie teatru lalkowego
BUJNY Odyseja, reż. Jakub Roszkowski, Wrocławski T. Lalek.
DREWNIAK Wielki Gatsby, reż. Jakub Roszkowski, T. im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, za technikę tintamareski!
GAC Wszechświaty mojego taty, reż. Gosia Dębska, T. Groteska w Krakowie. Wskazanemu tytułowi niczego to nie umniejsza, ale należy powiedzieć uczciwie: to nie był dobry sezon dla teatru lalkowego.
JAZGARSKA Syn Grupy Wolność z Białegostoku, zespołowa praca Karola Smacznego, Marcina Tomkiela, Mateusza Smacznego i Michała Górczyńskiego (muzyka), przedstawienie starsze, ale widziałam je dopiero w tym sezonie i zrobiło na mnie ogromne wrażenie.
KAZIMIERCZAK Malabar Hotel, Nieosobni. Program romantyczny w czterech częściach podszyty mykologią, ezoteryką i psychotroniką, reż. Marcin Bartnikowski i Marcin Bikowski, Muzeum Woli w Warszawie.
SIERADZKI Kraj Naj. Historia trójkątnej rewolucji Maliny Prześlugi, reż. Agata Kucińska, T. Animacji, Poznań.
WIŚNIEWSKA Doceniam poszukiwanie nieoczywistych jakości lalkarskich, co proponują: Malabar Hotel (Nieosobni. Program romantyczny w czterech częściach podszyty mykologią, ezoteryką i psychotroniką, reż. Marcin Bartnikowski, Marcin Bikowski) oraz Karol Smaczny i Marcin Tomkiel (m.in. jako Grupa Wolność). Mocnym akcentem na koniec sezonu w instytucjonalnym teatrze lalkowym był spektakl Męczeństwo i śmierć Marata na podstawie dramatu Petera Weissa, reż. Konrad Dworakowski, dramaturgia Martyna Lechman, scenografia i kostiumy Marika Wojciechowska (T. Groteska w Krakowie).
MAREK ŻURAWSKI Body Concert Kevina Augustine’a, czyli artystycznej grupy Lone Wolf Tribe (Plemię Samotnych Wilków). W październiku ubiegłego roku spektakl ten został zaprezentowany na festiwalu „Lalka też Człowiek” i bardzo wysoko oceniony przez jurorów oraz widzów. W tym roku z nie mniejszym zachwytem spotkał się na festiwalu „Walizka” w Łomży, i z pewnością jesienią zostanie ciepło przyjęty przez bielską publiczność. Kevin w konwencji teatru/tańca butoh medytuje nad istotą człowieczeństwa. Aktor występuje w przepasce biodrowej. Twarz, ręce i nogi ma pomalowane białą farbą. Towarzyszą mu – wykonane przez niego samego – rzeźby/imitacje ponadnormalnych rozmiarów fragmentów ludzkiego ciała pozbawionych skóry. Ręka, noga, gałka oczna, serce. Wszystko dokonuje się w niezwykle powolnym tempie i idealnie kontrolowanym ruchu, gdzie każdy gest jest przemyślany i perfekcyjnie wykonany. Spektakl głęboko zapada w pamięć także za sprawą świetnej muzyki Marka Brucknera oraz doskonałej synchronizacji oświetlenia z grą aktora.
Syn Grupy Wolność. Czterej twórcy: Karol Smaczny, Mateusz Smaczny, Marcin Tomkiel oraz wykonujący muzykę na żywo Michał Górczyński, zainspirowani opowiadaniem Podmieniony syn Mirosława Miniszewskiego, przygotowali bardzo plastyczny i poruszający spektakl tyczący aktualnego wciąż tematu wykluczenia, społecznej alienacji, niezrozumienia i trudnych relacji rodzinnych. Kanwą inscenizacji jest ludowy mit o podmienianiu dzieci przez łojmy, odmienice czy boginki. Wspaniała, pełna ekspresji gra aktorska, precyzyjna animacja lalek (trzy lalki wielkości człowieka) i interakcja aktor – lalka, choć właściwie lalka – aktor, sprawiły, że przedstawienie porusza, zapisuje się w pamięci, a przede wszystkim powoduje, że po wyjściu z teatru trzeba usiąść w spokojnym miejscu, by ochłonąć i przemyśleć.
Najlepsze przedstawienie teatru muzycznego
BUJNY A statek płynie, reż. Wojciech Kościelniak, T. Muzyczny Capitol we Wrocławiu; Gołoledź, reż. Piotr Kosewski, T. Nieduży w Sopocie.
DREWNIAK Uczycie nas, jak suknie się podnosi, na podstawie utworów Bertolta Brechta i Kurta Weila, reż. Józef Opalski, Teatr KTO w Krakowie.
FLADER-RZESZOWSKA D’ARC, reż. Krystian Lada, Muzeum Powstania Warszawskiego.
JAZGARSKA Niewiele widziałam w ostatnim sezonie przedstawień, które identyfikuję jako teatr muzyczny.
KAZIMIERCZAK Za teatr muzyczny uznaję Antygonę w Molenbeek w reż. Anny Smolar z muzyką Jana Duszyńskiego wykonaną przez Maniuchę Bikont i brawurowo wyśpiewaną przez Mariannę Linde.
KOWALSKI Così fan tutte, reż. Wojciech Faruga, Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie; w.a.s.o.w.s.k.i. | FOTOPLASTYKON, reż. Ewa Konstancja Bułhak, T. Collegium Nobilium w Warszawie; tik, tik… BUM!, reż. Wojciech Kępczyński, T. Muzyczny Roma w Warszawie; Jednego serca – piosenki z repertuaru C. Niemena, reż. Anna Sroka-Hryń, T. Muzyczny Roma w Warszawie.
JACEK MARCZYŃSKI Sezon przebiegał bez wielkich wstrząsów personalnych (z wyjątkiem nieustannych zawirowań wokół Opery Wrocławskiej), a na podkreślenie zasługują poszukiwania repertuarowe i inscenizacyjne w teatrach, które przez lata hołdowały tradycyjnym gustom publiczności (Gdańsk i Łódź). Wyróżniła się polska premiera (po stu latach od powstania!) Wypraw pana Broučka Leoša Janáčka w inteligentnej reżyserii Davida Pountneya (T. Wielki w Poznaniu). Wydarzeniem była zaś premiera Romea i Julii – niezwykłe połączenie tańca, muzyki i teatru w opowiedzianej na nowo przez Sashę Waltz znanej tragedii jako historii o niszczącej sile nienawiści. Zespół T. Wielkiego w Łodzi, który nie miał dotąd takich doświadczeń artystycznych, znakomicie wczuł się w styl Sashy Waltz, prezentując europejski poziom.
BARBARA PITAK-PIASKOWSKA Deszczowa piosenka, reż. Tadeusz Kabicz, T. Muzyczny w Poznaniu; A statek płynie, reż. Wojciech Kościelniak, T. Muzyczny Capitol we Wrocławiu; Chłopcy z Placu Broni, reż. Wojciech Kościelniak, T. Kameralny w Bydgoszczy; Apetyt na czereśnie, reż. Grzegorz Chrapkiewicz, T. Muzyczny w Poznaniu.
SIERADZKI Jednego serca – piosenki z repertuaru C. Niemena, reż. Anna Sroka-Hryń, T. Muzyczny Roma, Warszawa.
PIOTR SOBIERSKI Mijający sezon przyniósł potwierdzenie wysokiej formy mistrzów oraz pokazał, jak wielką wartością dla musicalu jest wszechstronny zespół aktorski. Dobrym tego przykładem jest T. Muzyczny Capitol, którego artyści hipnotyzują w spektaklu A statek płynie w reż. Wojciecha Kościelniaka, z muzyką Mariusza Obijalskiego, monumentalną scenografią Mariusza Napierały i kostiumami Martyny Kander. Ten kwartet odpowiada również za poruszający musical familijny Chłopcy z Placu Broni w T. Kameralnym w Bydgoszczy. Oba spektakle zachwycają kreacją zbiorową całej obsady. Musical w polskim teatrze równie dobrze odnajduje się w małych formach scenicznych – Anna Sroka-Hryń z dbałością o każde słowo i dźwięk przeniosła na deski T. Muzycznego Roma piosenki Czesława Niemena w spektaklu Jednego serca, a Agnieszka Płoszajska bez puszczania oka do młodego widza wyreżyserowała piękną feministyczną bajkę Tylko grzecznie na scenie kameralnej T. Muzycznego w Gdyni.
Najlepszy spektakl taneczny
BUJNY Jeszcze tylko trzy razy, choreografia i wykonanie Wojciech Furman.
DREWNIAK Szekspirie, koncepcja Eryk Makohon, Krakowski T. Tańca.
GAC Glory Game, choreografia Dominik Więcek, Komuna Warszawa.
JAZGARSKA Hotel H.**** zespołu Hertz Haus w reż. Dominiki Knapik, ze świetnym scenariuszem Patrycji Kowańskiej i w choreografii Dominiki Knapik i Hertz Haus.
KAZIMIERCZAK Wiele nie widziałem, ale wrażenie zrobiły na mnie Glory Game Sticky Fingers Club w reż. Dominika Więcka w Komunie Warszawa i Symfonia alpejska w reż. Cezarego Tomaszewskiego we Wrocławskim T. Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego.
KOWALSKI Bajadera, reż. i choreografia Natalia Makarowa, Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie; Pinokio, reż. Anna Hop, Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie.
ANNA KRÓLICA W tym sezonie artystycznym dwukrotnie pojawiały się spektakle odwołujące się do twórczości Szekspira, co wcale nie jest częstym zjawiskiem w przestrzeni tańca. Obie premiery – choć odmienne pod względem estetyki i technik tańca – wyróżniały się potencjałem artystycznym i nowatorskim ujęciem tematu: w lutym w Operze Śląskiej w Bytomiu miała miejsce premiera Makbeta w choreografii i reżyserii Moniki Myśliwiec, ze świetną kreacją Lady Makbet stworzoną przez Thais Henrique Rochę. W samym spektaklu warte wyróżnienia, poza choreografią i reżyserią, jest użycie nowych mediów, dzięki którym fenomen tańca i przepływu ruchu podkreślony zostaje również w materii scenograficznej. Drugim spektaklem są Szekspirie Eryka Makohona w Krakowskim T. Tańca, zrealizowane we współpracy dramaturgicznej z Darią Kubisiak. Świetnymi kreacjami mogą się tu poszczycić Agnieszka Bednarz-Tyran oraz Yelyzaveta Tereshonok.
Ciekawą formę pod względem choreograficznym dla inscenizacji powieści Horace’a McCoya Czyż nie dobija się koni? znalazł Radosław Rychcik wraz z zespołem Wrocławskiego T. Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego. Inaczej niż w znanym filmie Sydneya Pollacka została ucieleśniona i poprowadzona narracja tocząca się wokół maratonu tanecznego, tutaj oparta na figurze koła, rozciągnięta pomiędzy sportowym biegiem i tanecznymi duetami. Wszystkie sceny toczą się jakby w zwolnionym tempie, dzięki czemu jeszcze mocniej ucieleśniony jest efekt zmęczenia uczestników konkursu. Dodatkowo na wyobraźnię widzów intensywnie oddziałują odniesienia do kryzysu ekonomicznego, rosnącej inflacji, które mogą być odczytywane także współcześnie.
ALICJA MÜLLER Moim ulubionym spektaklem ostatniego sezonu został Łys w choreografii Any Szopy (za kreację i performans, obok Szopy, odpowiadali: Ernest Borowski, Ula Dziurdzia, Teresa Fazan, Mariia Lemperk, Kinga Sos Osowska oraz Szymon Tur). Jest to performans, który zaskakuje choreograficzno-wizualnymi ekscesami oraz niesforną zmiennokształtnością form i performujących ciał, a także intensywnością niekończących się procesów stawania-się-innością i szukania dla siebie miejsca poza normatywnym porządkiem tożsamości – w krainie różnic, wielości, niewyczerpanych potencjalności. Zespół, odrzucając binarne matryce, które formatują i dyscyplinują ciała, m.in. ograniczenie repertuaru możliwych strategii zjawiania i urządzania się w świecie, zmierza w stronę radykalnego otwarcia ucieleśnionej wyobraźni, a swoimi sojuszniczkami czyni bezwstydne gołe pupy, które falując i wibrując, wytwarzają queerową alternatywę dla językowych reprezentacji.
ZIELIŃSKA Boa, reż. Paweł Sakowicz, Stary T. w Krakowie. Ale prawdę mówiąc, mało oglądałam i to taki wysilony kandydat.
Najlepsze przedstawienie offowe
BUJNY Very Sad. Studium maladyczne, reż. Gruba i Głupia (Patrycja Kowańska i Dominika Knapik); Dzień Dziecka, reż. Rafał Pietrzak, T. Układ Formalny.
DREWNIAK Makbet. Głosy z ciemności, reż. Aneta Adamska-Szukała, T. Przedmieście w Rzeszowie.
FLADER-RZESZOWSKA Nieosobni. Program romantyczny w czterech częściach podszyty mykologią, ezoteryką i psychotroniką, reż. Marcin Bartnikowski, Marcin Bikowski, T. Malabar Hotel.
GAC Nieosobni. Program romantyczny w czterech częściach podszyty mykologią, ezoteryką i psychotroniką, reż. Marcin Bartnikowski, Marcin Bikowski, T. Malabar Hotel.
JAZGARSKA Very Funny Patrycji Kowańskiej i Dominiki Knapik (Gruba i Głupia); Nieosobni. Program romantyczny w czterech częściach podszyty mykologią, ezoteryką i psychotroniką Marcina Bartnikowskiego i Marcina Bikowskiego (Malabar Hotel), przedstawienie z czerwca 2023 roku, ale należące właściwie do mijającego sezonu teatralnego; Mleko w tubce Agaty Biziuk i Anny Domalewskiej (tekst) w reż. Agaty Biziuk (Fundacja Analog).
KAZIMIERCZAK T. Układ Formalny we Wrocławiu, Limba Piotra Rowickiego, reż. Piotr Ratajczak.
KOWALSKI Mleko w tubce Agaty Biziuk i Anny Domalewskiej, reż. Agata Biziuk, Fundacja Analog.
SIERADZKI Mleko w tubce Agaty Biziuk i Anny Domalewskiej, reż. Agata Biziuk, Fundacja Analog.
ZIELIŃSKA Fucking Truffaut, reż. Roza Sarkisian, Bliadski Circus Queelektyw w Warszawie.
