Frajsztat na Marsie
Śląskość odmalowuje się w teatrze zamaszyście, grubym pędzlem. I można widzieć w tym po prostu styl poszczególnych artystów, ale tworzy on wyrazisty – jak kiedyś filmy Kazimierza Kutza – idiom Ślązaka i śląskości.
Teraźniejszość młodej widowni
„Chcę, aby bliski był nam namysł nad dzieciństwem, inspirowany badaniami z obszaru childhood studies, oraz uważność na relacje między dziećmi a dorosłymi” – mówi Joanna Żygowska, kuratorka, dyrektorka Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu, w rozmowie z Katarzyną Lemańską.
Z chłopa pan
Beniamin Bukowski i Amadeusz Nosal w „Baśni o wężowym sercu” koncentrują się na wątku poszukiwania tożsamości przez Jakóba Szelę.
Teatr ostatniej szansy
„Grzyby” to teatr „ostatniej szansy” – tak dla pojedynczych „ja”, jak i dla współtworzonych przez nie wspólnot, społeczeństw czy instytucji.
Apetyczne i etyczne
Twórcy „Wyspy Jadłonomii” nie wystawili przepisów i pasjonujących kuchennych opowieści Marty Dymek, ale zainspirowali się jej ideami i społecznym oddziaływaniem jej pracy.
Pozytywny mit
Twórcy „1989” podeszli do historii i jej bohaterów ze zdrowym dystansem i szczerością, ustawiając w symbolicznej kolejce prawdziwych, a nie patynowanych ludzi.
Patronaty
Środowiskowa, lecz niehermetyczna
Aleksandra Szarłat przypomina twórców, których nazwiska nie budzą dziś w zasadzie żadnych skojarzeń ani emocji, ale każdy z nich, w swoim czasie, miał w SPATiF-ie swój „stolik”.
Komiks
Archiwum komiksów
