Globalizm, transmisje i hipertekst

To książka, która z pewnością poruszy do dyskusji i zmiany optyki myślenia o wydarzeniach z, wydawałoby się, już zamkniętego i opracowanego okresu w historii tańca.

Słownik dla tańca

To w odkrytych ramionach i bosych stopach Isadory Duncan Joanna Szymajda – współredaktorka „Słownika tańca współczesnego” – widzi „pierwszy moment modern w historii tańca”.

Performowanie potencjalności

W „Potencjalności transformacji” widzę niezwykle żywy komentarz do współczesnej dyskusji i dzisiejszych powrotów do (umownie) 1989.

Aktorska pieśń nad pieśniami

Nowa książka Lupy domyka tryptyk prezentujący rozważania artysty na temat aktorstwa i teatru.

Szopka – wspólne miejsce

Książka ukazuje, że tematy, które wydają się od siebie odległe, chociażby polskie kolędowanie i teatralna awangarda dwudziestolecia, w rzeczywistości mogą się spotkać w teatrze.

Między wystawą i spektaklem

Książka Katarzyny Fazan to subiektywny przewodnik po sześciu edycjach największej światowej wystawy poświęconej teatralnej plastyce, jak i wyjątkowa monografia ekspozycyjnego wydarzenia.

Potrzeba hazardu

Nie jest to biografia popularna, choć dzięki lekkiej narracji, okraszonej dużą liczbą anegdot i wypowiedzi gwiazd, z pewnością ma szansę trafić do masowego czytelnika.

Nie definiuj, opowiadaj

Poeta zbuntowany, kontestator, gwiazda polarna pokolenia post ’68, niewydarzony teoretyk, demaskator języka – Petera Handkego nazywano rozmaicie.

Droga do Chorei

Pogłębiona rozmowa z Rodowiczem jest niczym tkanka łączna – opowiada o dekadach rozwoju teatru niezależnego od wewnątrz, z perspektywy naraz fascynacji i traumy.

Lizystrata – game changer

O nowym przekładzie „Lizystraty” oraz pracy tłumacza opowiada Olga Śmiechowicz w rozmowie z Maciejem Stroińskim.

Stąd trzeba uciekać

Dotkliwość tekstów Maliny Prześlugi bierze się z konsekwentnie prowadzonego, introspekcyjnego stylu narracji dramatycznej.

Performatyka duchowości

Książkę Michała Masłowskiego uważam za dzieło niezwykle poruszające. Na swój sposób reprezentujące wręcz postawę prorocką.

Nizana z drobnych chwil

Meandrycznie płynie ten wywiad rzeka: skręca, nawraca, raz dotyka rzeczy poważnych, raz codziennych, równie często prywatnych, co publicznych.

Środowiskowa, lecz niehermetyczna

Aleksandra Szarłat przypomina twórców, których nazwiska nie budzą dziś w zasadzie żadnych skojarzeń ani emocji, ale każdy z nich, w swoim czasie, miał w SPATiF-ie swój „stolik”.

Inne miejsca

Twórcza swoboda i niezwykła umiejętność umykania definicjom (bez radykalnych gestów czy deklaracji) promieniuje z każdego niemal wersu tekstów Moniki Milewskiej.

Początki. Dawid Ogrodnik

Wywiad rzeka prowokuje do tego, by pisać o człowieku, a nie o literaturze. A czy recenzent ma do tego prawo? Treścią jest bohater.

Polityczne / romantyczne

Książka Moniki Kostaszuk-Romanowskiej jest najlepszym dowodem na aktualność paradygmatu romantycznego w polskim teatrze lat 2011–2021.

W orbicie nowoczesności

Lech Sokół umieszcza na pozór odległe od siebie postacie – są to Marivaux, Ibsen, Strindberg, Rimbaud, Wyspiański, Witkacy – w orbicie jednego zagadnienia: stosunku do nowoczesności.