Droga do Chorei
Pogłębiona rozmowa z Rodowiczem jest niczym tkanka łączna – opowiada o dekadach rozwoju teatru niezależnego od wewnątrz, z perspektywy naraz fascynacji i traumy.
Lizystrata – game changer
O nowym przekładzie „Lizystraty” oraz pracy tłumacza opowiada Olga Śmiechowicz w rozmowie z Maciejem Stroińskim.
Stąd trzeba uciekać
Dotkliwość tekstów Maliny Prześlugi bierze się z konsekwentnie prowadzonego, introspekcyjnego stylu narracji dramatycznej.
Performatyka duchowości
Książkę Michała Masłowskiego uważam za dzieło niezwykle poruszające. Na swój sposób reprezentujące wręcz postawę prorocką.
Najpopularniejsze w kategorii
- tydzień
- miesiąc
- rok
Komiks

Planeta Dania
Dwa obszerne tomy antologii Duńskie sztuki współczesne to bogata prezentacja skandynawskich sztuk napisanych na przestrzeni ostatnich trzydziestu lat.
Teatr Wyspy Żółwia
To pierwsze kompleksowe polskie opracowanie autorskiego teatru indygennego Floyda Favela i jego metodologii NPC – Native Performance Culture.
Dwie o jednym
„Janusz Warmiński i jego Teatr Ateneum” to rzetelny, bo oparty na dokumentach, obraz kilkudziesięciu lat działalności jednej z najważniejszych warszawskich powojennych scen.
Lalkarze performerzy i performująca materia
O książce Marzenny Wiśniewskiej chciałoby się rozmawiać bez końca. Jest to praca rozległa, wielostronna, rysująca niespodziewane konteksty do działań polskich lalkarzy performerów.
Skoro go nie ma, to znaczy, że jest
„Szara strefa awangardy i inne szkice” Ewy Guderian-Czaplińskiej pokazuje teatr jako sztukę, która wydarza się w relacji i która do rozmaitych relacji prowokuje.
To aż tyle
Takie księgi pamiątkowe są portretami trumiennymi naukowców. W tej zdecydowanie więcej jest prac badawczych niż wspomnień, niektóre teksty łączą te perspektywy.
Powroty do Swinarskiego
Skromny tytuł publikacji: „Kilka słów o Konradzie Swinarskim”, ukrywa wcale nie skromną zawartość.
Rozmowa niedokończona
Nieczęsto się zdarza, by reżyserzy spowiadali się kolegom po fachu ze swego życia. Jeśli nawet dochodzi do takich rozmów, to rzadko pozostaje po nich jakiś ślad.