Pole manewru

Czy nowe przekłady mogą spowodować zasadniczą zmianę czechowowskiej optyki? Chyba nie.

Jerzy Jarocki – ćwiczenia z pamięci

Legenda Jarockiego jest potrzebna współczesnemu polskiemu teatrowi, lecz jest mało prawdopodobne, by stała się źródłem jakiejś nowej, twórczej energii.

Planeta Różewicz – w radiu

Barbara Zwolińska z niezwykłą dokładnością śledzi przekształcenia tekstów Różewicza w słuchowiskach. Tropi skróty, szczególnie w adaptacjach sztuk pełnospektaklowych.

Polskie losy, polskie drogi

O tym, że Janina Hera bada losy polskich artystów, wiedzieliśmy od dawna. Kto jednak mógł przypuszczać, że badania zajmą autorce tyle lat.

Pozytywna dezintegracja

Improwizacja jako praktyka choreograficzna i metoda pracy z ciałem, chociaż kojarzona jest przede wszystkim z rewoltą postmodernistyczną, towarzyszy historii tańca od początku XX wieku.

Kilka (nie)autonomicznych słów o tańcu

„Choreografia: autonomie” pod redakcją Marty Keil to druga część serii publikacji poświęconych zagadnieniom współczesnej choreografii w jej społecznym i teatralnym wymiarze.

Przebrzmiały czar ideałów

W porównaniu z rodzimymi tekstami współczesnymi – dramaturgia czeska ukazuje o wiele bardziej klasyczne oblicze.

Irracjonalne i niepojęte

Czytając poszczególne tomy, śledząc fabuły kolejnych sztuk, można odnieść wrażenie, że znajdujemy się w jednej artystycznej rzeczywistości.

Sztuka ambiwalentna

Dzięki wskazaniu w formule tytułowej klauna i tygrysa, czytelny od razu staje się zamysł współtwórców tomu, by zderzyć tę świadomość ze złożonością tematyki cyrkowej.

Teatralni sąsiedzi

Autorka – trzeba to po raz kolejny powiedzieć jasno – nie zamierza i nie próbuje niczego w stosunkach polsko-żydowskich wybielać ani niczego zacierać.

Słabość (do) Hamleta

Wraz z wybuchem I wojny światowej rozpoczęła się w II Rzeszy Niemieckiej poważna dyskusja nad tym, czy wystawiać na miejscowych scenach teksty autorów pochodzących z państw wrogich.

Ocalić etos

Niezbędny, społeczny, podmiotowy, zaangażowany, współuczestniczący… Taki jest teatr Lecha Śliwonika – osoby, która od dziesiątków lat współtworzy kulturę teatralną w Polsce.

Urok archiwaliów

Archiwalia nie odtworzą w naszej wyobraźni nieistniejących od dziesięcioleci przedstawień, ale wiele mogą powiedzieć o zakulisowym życiu teatralnym.

Reduta – nowe całości

Obecność kwestii i ujęć pionierskich pozwala budować przekonanie, że książka „Reducie na stulecie” stanowi zaczyn nowego etapu w badaniach nad Redutą.

Świstak w kolorze bordo

Książka składa się z ponad dwudziestu rozmów o tym, jakiego rodzaju artystą jest Gajos, a zarazem, bo to nieodłączne – jakim jest człowiekiem.

Mistyk i awangardysta

Myśl Maeterlincka powracała w ostatnich pracach Kantora z dużą siłą, a duchowość, spirytualizm, mistycyzm czy przeczucie były pojęciami na nowo definiowanymi przez twórcę.

Scena, czyli okno

"Widok przez scenę" jest opowieścią o Polsce ostatniej dekady – Polsce oglądanej z teatralnego fotela. Książką z tekstami długoterminowymi, do której będzie się czasem wracać, by...

Krótkie tytuły

Świetnie napisane i naprawdę zabawne, co jest zaskakujące, zważywszy na autora. Nie tyle na jego osobę, bo prywatnie ma poczucie humoru, co na inne płody jego pióra.