Szopka – wspólne miejsce
Książka ukazuje, że tematy, które wydają się od siebie odległe, chociażby polskie kolędowanie i teatralna awangarda dwudziestolecia, w rzeczywistości mogą się spotkać w teatrze.
Między wystawą i spektaklem
Książka Katarzyny Fazan to subiektywny przewodnik po sześciu edycjach największej światowej wystawy poświęconej teatralnej plastyce, jak i wyjątkowa monografia ekspozycyjnego wydarzenia.
Rewolucja po latach
„Druga Reforma Teatru” Kazimierza Brauna to tyleż książka historyka teatru, co osobista dokumentacja kilkudziesięciu lat pracy reżysera teatralnego, nauczyciela zawodu i pisarza.
Continuum fizycznej różnorodności
Davis przypomina, że „normalność” jest społecznie upełnomocniona, a osoby z niepełnosprawnością bardzo często dysponują tylko i wyłącznie swoją siłą lub wolą.
Najpopularniejsze w kategorii
- tydzień
- miesiąc
- rok
Komiks
Stąd trzeba uciekać
Dotkliwość tekstów Maliny Prześlugi bierze się z konsekwentnie prowadzonego, introspekcyjnego stylu narracji dramatycznej.
Performatyka duchowości
Książkę Michała Masłowskiego uważam za dzieło niezwykle poruszające. Na swój sposób reprezentujące wręcz postawę prorocką.
Nizana z drobnych chwil
Meandrycznie płynie ten wywiad rzeka: skręca, nawraca, raz dotyka rzeczy poważnych, raz codziennych, równie często prywatnych, co publicznych.
Środowiskowa, lecz niehermetyczna
Aleksandra Szarłat przypomina twórców, których nazwiska nie budzą dziś w zasadzie żadnych skojarzeń ani emocji, ale każdy z nich, w swoim czasie, miał w SPATiF-ie swój „stolik”.
Polityczne / romantyczne
Książka Moniki Kostaszuk-Romanowskiej jest najlepszym dowodem na aktualność paradygmatu romantycznego w polskim teatrze lat 2011–2021.
W orbicie nowoczesności
Lech Sokół umieszcza na pozór odległe od siebie postacie – są to Marivaux, Ibsen, Strindberg, Rimbaud, Wyspiański, Witkacy – w orbicie jednego zagadnienia: stosunku do nowoczesności.
Planeta Dania
Dwa obszerne tomy antologii Duńskie sztuki współczesne to bogata prezentacja skandynawskich sztuk napisanych na przestrzeni ostatnich trzydziestu lat.
Teatr Wyspy Żółwia
To pierwsze kompleksowe polskie opracowanie autorskiego teatru indygennego Floyda Favela i jego metodologii NPC – Native Performance Culture.