Jestem obcym z innej planety

„Powód, dla którego trochę odchodzę od sceny, jest taki, że nie ma teatru, w którym chciałbym być” – mówi Marcin Czarnik w rozmowie z Katarzyną Flader-Rzeszowską.

Język jako ciało

„Należało pokazać Różewiczowskie ambiwalencje, dychotomie, pozorne sprzeczności, ale i potencjalne źródła myśli poety, czy to emocjonalne, czy historyczne” – o pracy nad spektaklem „Stara kobieta wysiaduje” opowiada Grzegorz Bral.

Muzyka to jest matematyka

„W przestrzeniach scenografii zawarta jest abstrakcja. I logika. Budowanie scenografii operowej jest zabawą koncepcyjno-logiczną, która może być fascynująca” − mówi Małgorzata...

Głos wybiera muzykę

„Cardillac to bezkompromisowy artysta. Nie przeszkadza mu śmierć z rąk ludzi, pod warunkiem że rozpoznają w nim mistrza” – mówi Tomasz Konieczny, odtwórca tytułowej roli w...

Celebrować wspólnotę

Fokus na... Wiktora Bagińskiego

Enfant terrible szwedzkiego teatru

Poza granicami Szwecji Lars Noren był postrzegany jako spadkobierca Strindberga i Bergmana, który zajmuje się infernem życia małżeńskiego i najciemniejszymi zakamarkami ludzkiej psychiki.

Jesteśmy tacy sami

„»Dziady« to jest zarówno historia, jak i wewnętrzny świat człowieka, dziedzictwo mądrości ludu, to są uniwersalne prawa życia, walka dobra ze złem, to przykład drogi kształtowania...

Kiedy piszę, wszystko do mnie mówi

„Jestem bardziej z literatury, niż z teatru – czuję się trochę nie na miejscu na próbach, kiedy wszyscy ekscytują się swoimi odkryciami – a ja to już dawno odkryłam, jak pisałam...

Nie miałam być choreografką

„Najpierw sama wszystko tańczę w domu, często wiele godzin, i dopiero wtedy mogę stanąć przed zespołem” – mówi Ewelina Adamska-Porczyk.

Dramaturgia przestrzeni

„W teatrze nie chodzi o to, żeby podnieść rękę, ale żeby wiedzieć, po co ją podnosisz” – mówi choreograf Krystian Łysoń w rozmowie z Marcinem Miętusem.

Aktor musi być marzycielem

„Teatr musi wciągać widza w rozmowę na temat problemów społecznych, pracy nad samym sobą, zadawać pytania i tworzyć wewnętrzne spory w człowieku” – mówi Paulina Walendziak,...

Fokus na… Iwonę Sitkowską

Charakterystyczny niski głos i szczególny rodzaj ekspresji sprawiają, że trudno ją przeoczyć na scenie. Na co dzień w zespole Teatru Ludowego, ale współpracowała też z Teatrem Komedia...

„Sztuka aktorska – ciągła podróż”

Wojciech Pszoniak należał do pokolenia, które scenę uznawało za miejsce jedynie prawdziwego, bezwzględnego sprawdzianu talentu i umiejętności.

Show życia z piosenkami

„Podobno za jaki temat bym się w teatrze nie zabierał, to i tak ostatecznie wychodzi mi przedstawienie o rodzinie” – mówi reżyser Michał Siegoczyński.

Nie jestem Rejtanem

„To szczęście, że mogę robić teatr właśnie w Legnicy, mieście, które z powodu swej popękanej historii stało się kopalnią tematów” – mówi Jacek Głomb.

Reżyser nie może pokazać słabości

„Po tylu męskich rolach w młodości, na starość wreszcie gram kobiety z pretensjami, wredne, ale konkretne” – mówi Hanna Bieluszko w rozmowie z Katarzyną Flader-Rzeszowską.

Solo o relacji

„Bardzo mało mówimy o swoich artystycznych praktykach, a bardzo dużo o systemie, w którym pracujemy. Ja też to powielam, choć staram się nad tym panować” – mówi choreografka Agata...