Teatralna postać musi mieć kształt
„Szukam w bohaterach wewnętrznych sprzeczności, skłóceń – w ich biografiach, emocjach, czy też w sposobach fizycznego bycia w świecie. To uruchamia moją wyobraźnię” – mówi Damian Kwiatkowski, aktor Teatru Polskiego w Bydgoszczy, w rozmowie z Anną Jazgarską.
Jak zagrać szczęście i pierogi
Pod maską żartownisia krył się człowiek, który w głosie każdego aktora potrafił wysłyszeć jemu tylko właściwe składowe harmoniczne i dobrać do nich właściwą muzykę. Stanisław Radwan zdawał sobie sprawę, że język i sposób, w jaki się go używa, jest zwierciadłem ludzkiej osobowości.
Najpopularniejsze w kategorii
- tydzień
- miesiąc
- rok
Taniec z piernikiem w pokoju
„Skłonność do estetyzacji jest dla mnie naturalna” – mówi Dominik Więcek w rozmowie z Marcinem Miętusem.
Od pisania o teatrze do pisania dla teatru
„Na początku wcale nie planowałem pisania słownika. Ale kiedy zacząłem uczyć, poczułem, że nie bardzo sobie radzę z terminologią. Więc pomyślałem: lepiej zrobię to dla siebie, a...
Agata
Przypominamy recenzję Agaty Tomasiewicz ze spektaklu „Spowiedź motyla” („Teatr” 1/2018) pogrążeni w żałobie po wspaniałej krytyczce, która swoim pisaniem uczyniła teatr...
Zielone światło
„W Teatrze Polskim w Bydgoszczy zrozumiałam, że aktorstwo to nie bezwarunkowe poświęcenie, że nie trzeba być ofiarą Melpomeny, żeby pracować dobrze” – mówi Zhenia Doliak.
Komiks
Niedoskonałość jest cnotą
„Trójkąt: reżyser, aktor, widownia, jest rzeczywiście równoboczny. Reżyser nie posługuje się aktorami, aktorzy są współtwórcami” – mówi Roman Gancarczyk, laureat Nagrody im....
Okno na świat
„Nie lubię siebie określać, więc pewnie stąd bierze się moje upodobanie do scenicznego niedopowiedzenia. Cieszę się, że dostaję role, które mają potencjał niejednoznaczności”...
Wszystko jest zapisane w tekście
„Nie wiem, czy teatr ma taką moc, by mógł cokolwiek zmieniać, ale jeżeli widz choć trochę się zastanowi, zawaha, nawet się wzruszy, to wystarczy, by uwierzyć, że przy pomocy sceny...