Stary to zespół!
„Narodowy” to także „publiczny” do kwadratu – mówią dyrektorzy Narodowego Starego Teatru, Waldemar Raźniak i Beniamin M. Bukowski, w rozmowie z Jackiem Cieślakiem.
Meditatio mortis
Luk Perceval nie podsuwa widzowi żadnych tez, żadnej filozofii. Jego teatr czerpie siłę z niewiedzy, która wyzwala z ograniczeń, oczyszcza pole działania, daje poczucie twórczej swobody. Jedyny egzystencjalny pewnik, na jakim wspiera się twórczość reżysera, to nieuchronność śmierci.
Najpopularniejsze w kategorii
- tydzień
- miesiąc
- rok
Jestem obcym z innej planety
„Powód, dla którego trochę odchodzę od sceny, jest taki, że nie ma teatru, w którym chciałbym być” – mówi Marcin Czarnik w rozmowie z Katarzyną Flader-Rzeszowską.
Język jako ciało
„Należało pokazać Różewiczowskie ambiwalencje, dychotomie, pozorne sprzeczności, ale i potencjalne źródła myśli poety, czy to emocjonalne, czy historyczne” – o pracy nad...
Zwierz bardzo żarłoczny
„Nie chcę i nie potrafię być określona. Nieokreśloność jest moją aktorską barwą” − mówi Ewa Wiśniewska, aktorka Teatru Narodowego, w rozmowie z Łukaszem Maciejewskim.
Lockdown mobilizuje do odpowiedzialności
„Mieszanka polskiego romantyzmu z marzeniem o Broadwayu nad Wisłą może być hybrydą adekwatną do naszych, często sprzecznych, oczekiwań wobec teatru. Chciałbym te sprzeczności...
Komiks
Muzyka to jest matematyka
„W przestrzeniach scenografii zawarta jest abstrakcja. I logika. Budowanie scenografii operowej jest zabawą koncepcyjno-logiczną, która może być fascynująca” − mówi Małgorzata...
Głos wybiera muzykę
„Cardillac to bezkompromisowy artysta. Nie przeszkadza mu śmierć z rąk ludzi, pod warunkiem że rozpoznają w nim mistrza” – mówi Tomasz Konieczny, odtwórca tytułowej roli w...
Enfant terrible szwedzkiego teatru
Poza granicami Szwecji Lars Noren był postrzegany jako spadkobierca Strindberga i Bergmana, który zajmuje się infernem życia małżeńskiego i najciemniejszymi zakamarkami ludzkiej psychiki.