Inwazja dybuków

Nieprzepracowanie przeszłości uniemożliwia zabliźnienie ran i prowadzi do głębokiego i niezwykle skomplikowanego uzależnienia od umarłych, którzy nakazują nam żyć w nadmiarze bólu, w...

W szklanej kuli. Teatr publiczny oczami rzemieślników teatralnych

„To już nie jest mój teatr” – to gorzkie stwierdzenie słyszałam w ostatnim czasie niepokojąco często.

Dziady po Sikorskim

„Holzwege” to rodzaj seansu, odprawianego w związku z tragiczną i samobójczą, a może tylko dramatyczną i nieszczęśliwą, śmiercią kompozytora. Próba wskrzeszenia go na scenie.

Pęknięta rzeczywistość?

Na scenie TR-u Niezwykłe przygody Roberta Robura Mirosława Nahacza przybierają kształt symulakrycznej rzeczywistości, przedstawionej za pomocą technologii virtual reality.

W matni mrocznego miasta

Pierwszy warszawski spektakl Jarosława Tumidajskiego, wspieranego przez Mirka Kaczmarka, okazał się sukcesem. I popisem młodych aktorów Współczesnego.

Widz jak kamień cierpliwy

Janusz Wiśniewski traktuje opowiadanie Gogola jedynie jako pretekst do snucia opowieści, która ma poprowadzić widza na szczyty metafizycznych uniesień.

Rozprawa o dzikich

Derby. Białoczerwoni, poświęcono kibicowskim, czy raczej „kibolskim”, subkulturom i wiecznej wojnie toczonej pomiędzy fanami ŁKS-u i Widzewa.

Nie taka straszna piątka

Wspaniały świat czeka na bohaterów „Strasznej piątki” tuż „za kanałem”, gdzie podobno żył kiedyś Szczur. Dziwnie to przypomina niezaspokojone tęsknoty Czechowowskich sióstr.

Dwa Hamlety

Tegoroczny, dwudziesty już Festiwal Szekspirowski zdominowała historia księcia Hamleta przeniesiona w polityczne realia państw odległych, ale wcale nie egzotycznych: Iranu i Izraela.

Wykluczeni i wkluczeni

Spektakle Brytyjczyków z Candoco Dance Company znakomicie wpasowały się w kulturotwórczą misję Brave Festival, festiwalu odważnego i dla odważnych.

Siła różnorodności

Podczas bielskiego festiwalu można było oglądać propozycje dla dzieci i dla dorosłych, kameralne i okazałe, tradycyjne i nowatorskie, zabawne i melancholijne, słowem – najróżniejsze.

Nie z tego świata

Nietrudno wyróżnić wśród laureatów ostatniego Theatertreffen najlepsze przedstawienie przeglądu – to „Mittelreich” w reżyserii Anny-Sophie Mahler.

Teatr w czasach (post)politycznych

Przed rozpoczęciem festiwalu Olivier Py podkreślał, że w czasach zamachów bombowych jeszcze mocniej potrzebujemy teatru.

Rzemiosło teatru

Najbardziej awangardowi artyści malarze w dziejach polskiego teatru byli z pierwszego wykształcenia rzemieślnikami.

Kabuki na wsi

Rutkowska wiele uwagi poświęca wykazaniu swoistości japońskiego kabuki i jego odrębności od praktyk europejskich. To ukłon w stronę polskiego czytelnika.

Nowi w Argentynie

Większość z nich to nie tylko dramatopisarze, ale również aktorzy i reżyserzy. Realizacje swoich sztuk przygotowują we własnych compañías. To charakterystyczne dla krajów...