Cząstki aktorki
„Chaos perfekcjonistki” – to pierwsze skojarzenie, które przychodzi na myśl w związku z tą aktorką. W tym roku to Justynie Wasilewskiej przypadła w udziale główna nagroda miesięcznika „Teatr”.
Cisza
Wchodząc do tego domu słów, zadałem sobie pytanie, jakie jest ostatnie słowo, z którego jako człowiek teatru chciałbym zrezygnować. Tym słowem jest „cisza”.
Szczątki założycielskie
Spektakl "Teraz każdy z was jest Rzeczpospolitą" pokazuje sytuację, w której odpowiedzialność za kształtowanie tożsamości zostaje przeniesiona z tradycji na jednostkę.
Dusze na wpół zwęglone
Bohaterowie Wiśniewskiego, oddzieleni od samych siebie, żyjący w samotności i ciągłej iluzji, w ostatnich realizacjach reżysera zyskują jakieś światło, które pozwala im odkrywać...
Piknik na skraju…
Patrzyłem na wizerunek Bandery i czułem rosnący dyskomfort. Zrozumiałem, że być może i ja jestem w jakimś stopniu opętany tą historią, skoro wizerunek ideologa UPA działa na mnie bez...
Patronaty
Dobrze ci tego nie opowiem
Im mniej, tym więcej. Banał – być może. Ale w swoich najlepszych przedstawieniach Anna Karasińska niewątpliwie rehabilituje tę wyświechtaną frazę.
Dziękuję za różę
Alina Moś-Kerger całkiem zgrabnie poradziła sobie ze sztuką Marii Kuncewiczowej na koszalińskiej scenie. Dziękuję za różę jest polską prapremierą dramatu w zawodowym teatrze.
Festiwal wykorzystanych szans
Tegoroczny Festiwal Szekspirowski pozostał w silnym zwarciu między klasyką i współczesnością. Nie zawsze też szekspirowskie lustro odbijało treści łatwe do przyswojenia.
Najmłodsi najzdolniejsi
Reguła jest jedna: odniesienie się w tematyce do dzieł Szekspira bądź inspiracja jego twórczością. Zapis jest ogólny, więc podejść do sprawy można wielorako, co SzekspirOFF świetnie...
Komiks
Osobne projekty świata
Przeszłość i historia mieszają się z teraźniejszością, to, co zapomniane i wyparte, z trudem wydobywa się na powierzchnię rzeczywistości. W dobrze znane opowieści i fabularne schematy...