Chłopak ze Starówki

Człowiek wielu talentów, współtwórca polskiego musicalu, ironiczny obserwator rzeczywistości, miłośnik Warszawy – taki był Andrzej Strzelecki – aktor, reżyser, rektor AT.

Głos w sprawie wielości mikroświatów

Ostatnimi laty dyskurs publiczny nie tylko wokół teatru przypomina często znane z „Folwarku zwierzęcego" okrzyki: „Cztery nogi: dobrze, dwie nogi: źle”. Zakładnikami tego konfliktu...

Proza na scenie

Podstawowym zabiegiem adaptatora chcącego przekształcić dzieło prozatorskie w tekst scenariusza jest redukcja treści i rekonstrukcja utworu w oparciu o konkretną wizję reżysera.

Duchologiczna podróż

„Powrót Tamary" w reżyserii Cezarego Tomaszewskiego w warszawskim Teatrze Studio to nie tylko próba zrozumienia fenomenu słynnego spektaklu z lat dziewięćdziesiątych.

Hity ratują fatalny scenariusz

„Lazarus", ostatnie sceniczne dzieło Davida Bowiego, w reżyserii Jana Klaty we wrocławskim Capitolu jest popisem realizatorów i wykonawców, a także paradą przebojów.

Tłuczecie nie te szyby

W niemal każdym swoim przedstawieniu Nalepa z upodobaniem obnaża teatralną machinę. Z tego rodzaju ujawnieniem mamy do czynienia również w olsztyńskim „Kamieniu".

Monstrum antyutopii

Pomysł skonfrontowania wizji przeszłości z projekcją przyszłości dał twórcom „Króla potworów” szansę na krytyczne opisanie aktualnej rzeczywistości politycznej i społecznej.

Imiona Oceanu

Bohaterowie Lema w „Solaris” Marcina Wierzchowskiego zostali wyposażeni przez adaptatorów w rysy, które współbrzmią z bolączkami XXI wieku: pracoholizmem, chorobliwą ambicją,...

„Ronja, córka zbójnika”

Teatr Powszechny w Warszawie przyzwyczaił nas, że jest teatrem, który krytycznie przygląda się rzeczywistości. Po lockdownie wyszedł z propozycją dla szkolnych dzieci.

„Nad Niemnem. Obrazy z czasów pozytywizmu”

W „Nad Niemnem”, które większość z nas zapamiętało jako nudną lekturę szkolną, dokonano pieczołowitej adaptacji dramaturgicznej i reżyserskiej.

„Jedzonko”

W „Jedzonku" Katarzyny Szyngiery udało się dość wszechstronnie naświetlić temat nawyków żywieniowych jako jednych z kluczowych praktyk kulturowych.

Spotkanie przed Burzą

„Los Mimos” nie wyznacza kierunku przyszłej pracy teatru, jak też nie służy za próbkę jego odnowionego języka. Wrocławskim mimom chodziło przede wszystkim o samo spotkanie.

American dream

„Virtuoso” ma dwie gwiazdy: w roli tytułowego wirtuoza Marcina Januszkiewicza i Oksanę Hamerską wcielającą się w postać Heleny Górskiej. Tworzą oni niezwykle emocjonalny duet.

Płacz i kochaj

Polsko-białoruski spektakl „Irańska konferencja” powstał mimo podziałów, granic, odległości, różnic językowych i mentalnościowych.

Miłość w pandemii

Pokazane na festiwalu TRANS/MISJE – Wschód Sztuki spektakle z Europy Środkowo-Wschodniej koncentrowały się na tym, co można przeciwstawić obecnej covidowej atmosferze.

Skanowanie ciała społecznego

Obok historii posiadających konstrukcję wewnętrzną i jasno określony kierunek, podczas słowackiego przeglądu w Instytucie Teatralnym pojawiły się fragmentaryczne struktury.

Nieosiągalne obszary performansu

Tytuł „Zjadanie psów nie wskazuje”, że ta książka traktuje o teatrze. Dopiero później wychodzi na jaw, że mamy do czynienia z pracą naukową z zakresu performatyki.

Regietheater

Teatr reżyserski (niem. Regietheater) to określenie drażliwe dla osób zajmujących się niemieckojęzycznym teatrem, kojarzone przede wszystkim z reżyserami pokolenia 1968 roku.

Realna przestrzeń wspólnoty

Utalentowana młoda reżyserka, laureatka Forum Młodej Reżyserii, pedagożka teatralna. Ostatnio stworzyła „wędrujące” przedstawienie „Mazagan”. Fokus na... Judytę Berłowską.