Kretyniejemy
„Rezygnujemy z indywidualności” – mówi Artur Tyszkiewicz na moment przed warszawską premierą "Nosorożca".
Wszystkie wymiary cierpienia?
Piotr Cieplak po raz drugi zmierzył się z Księgą Hioba. Jego nowy, autorski spektakl jest nierówny: miejscami rozczarowuje, miejscami zachwyca.
Komu bije pęknięty dzwon
W pierwszej części spektaklu Wiśniewskiego Płatonow jest wyzywającym i prowokującym powiatowym Don Juanem. Ale w finale to już tylko podchmielony kabotyn
Gra w Rumuna
Spektakl Glińskiej to absurdalny thriller z życia prowincji, odsłaniający bezgraniczną głupotę portretowanych postaci i całkowitą przypadkowość ich losu.
Czarnobylska Pieśń nad pieśniami
Spektakl Sołtysik pozostaje bezwarunkowym wyznaniem wiary w miłość i jej ponadludzką moc, a jego bohaterka Walentyna zupełnie niedzisiejszą postacią.
Patronaty
Społeczna degrengolada
Wrocławski spektakl opowiada o braku porozumienia i przyzwyczajeniu do tego, co złe i nieludzkie.
Teatr przy Nybroplan
Sztokholmski Dramaten to teatr narodowy, publiczny i eksperymentalny. Za sprawą świetnego zespołu niemożliwe okazuje się tu możliwe.
Sen kloszarda
Delusion of the Fury w Bochum to ogród pełen niespodzianek. Trzeba być czujnym do końca, skądś jeszcze wytryśnie woda, wybuchnie płomień, wyfrunie balon.
Nowe szaty Brechta
Sebastian Baumgarten udowadnia, że Brecht dzisiaj wcale nie musi być nudny. Choć nie każdemu widzowi uda się przebić pod powierzchowną warstwę wrażeń czysto wzrokowych.
Komiks
Nuda nagości
Od pierwszej sceny wszyscy tancerze są nadzy i przez większość spektaklu to się nie zmienia, przez co ich nagość staje się transparentna. Ani nie oburza, ani nie szokuje, nawet w końcu...
Przyznaj, że lubisz podglądać
Organizatorzy festiwalu „Ciało/Umysł” starają się prezentować projekty, które wyznaczają drogę rozwoju współczesnej sceny tańca. Z roku na rok na warszawskich scenach pojawiają...
Pełnoprawny widz
Teatr za dramatem dziecięcym podąża, ale nie nadąża. Prapremier w teatrach dla dzieci jest zwyczajnie za mało.
O Jurku prawie wszystko: Dwie wigilie
Cały czas wisiało w powietrzu krępujące, choć niewypowiedziane pytanie: kto podczas tej wigilii będzie na swoim, a kto na cudzym? Kto będzie gospodarzem, a kto zaproszonymi gośćmi? Czyje...
W arkadii frazesu
W dramatach Ödöna von Horvátha nie ma dawnego świata i nie ma żadnego pocieszenia. Właściwie nie ma nawet świata rozumianego jako miejsce dramatu jednostki, jest tylko bezduszny bieg...