Stary i nowa Białoruś
Nowa Białoruś, która rodzi się na naszych oczach, przestaje być państwem „tutejszych”, do czego wiek temu wzywał Janka Kupała, patron literacki spacyfikowanego przez władzę Narodowego Teatru Akademickiego.
Przeczucie śmierci. Persona
Swój scenariusz Bergman postrzegał jako „filmowy sen”, i to, co zdarza się na scenie w spektaklu Wiśniewskiego, definiować można również w kategoriach stylistyki koszmaru sennego.
Zapatrzeni we własny pępek
„Aktorzy prowincjonalni” Michała Borczucha tytułem mogą sugerować inscenizację scenariusza filmu Agnieszki Holland. Punkty wspólne są nieliczne.
Gra w szachy
W „Ślubie" z Teatru Zagłębia to, co widzimy na scenie, jest snem o międzyludzkim teatrze, w którym Henryk buduje i rozbija społeczne konwencje i rozdaje role.
Ibsen a Me Too
W „Norze” Rychcik poprzez nienachalne odniesienia do ruchu Me Too pokazuje, że stosunki damsko-męskie wciąż oparte są na mizoginizmie.
Patronaty
Bezkrólewie
Anna Augustynowicz na przekór elżbietańskiej tradycji, a z mocą politycznego gestu, we wszystkich rolach, oprócz tytułowego Króla Leara, obsadziła kobiety.
Na lalkarskim offie: Papahema
Młodzi twórcy Papahemy rzucili sobie wyzwanie tworzenia teatru lalkowego dla dorosłych.
Kameralnie i uniwersalnie
Do hasła dziewiątej edycji Retroperspektyw „Ciało/Pamięć/Historia” należałoby w domyśle dodać „w obliczu pandemii”.
Łapanie oddechu
W tym roku Międzynarodowy Festiwal Sztuki Tańca i Performansu Ciało/Umysł rozgrywał się na dwóch planach – internetowym i na żywo.
Komiks
Archiwum komiksów
A co ze złem?
Najnowszy spektakl Sceny Prapremier InVitro, „Margules. Nieobecność”, spełnia jej dokumentalno-popularyzatorską rolę i przybliża polskiemu widzowi postać Ludwika Margulesa.
Entuzjazm
Spektakl „Janek, król przeprowadzek" został przygotowany w ramach „Teatru dla niewidomych i słabo widzących” – jest to sześćdziesiąte siódme przedstawienie w ramach tego cyklu.
Pasażerka pamięci
Mimo że wątki oświęcimskie stanowią trzon twórczości dramaturgicznej, prozatorskiej oraz poetyckiej Zofii Posmysz, całość jej dzieła nie zamyka się w formule literatury holokaustowej.
