Płonie stodoła

„Gdy przyjdzie sen” w interpretacji Małgorzaty Bogajewskiej to współczesna tragedia, w której liczą się realne problemy mieszkańców wsi, a nie rodzajowość czy folklor.

Krakowski splin

Muzyczna „Krakowska lekkość bytu” przenosi widzów do knajp Kazimierza, w których rozmawiało się o Kancie i Leibnizu, gdzie wódka była pożywna, a czas marnowało się pięknie.

Słoneczko pełne snów

Niektórzy widzowie mieli nadzieję, że informacja o spektaklu poświęconym Gracjanowi Roztockiemu okaże się humbugiem. Mylili się. Co więcej − przedstawienie okazało się udane.

Trauma

Olsztyńska adaptacja uhonorowanego Nagrodą Literacką Nike 2018 eseju Marcina Wichy opowiada o wielkim rozczarowaniu słowem.

Kordian Niewiadomski

Gdański „Kordian” dobrze trafia w teraźniejsze odczucia niepewności, rozchwiania czasu, końca bajki o końcu historii.

Jezus i gadająca gitara

W przedstawieniu Mana tak często pada słowo „Jezus”, że w pewnej chwili chce się krzyknąć: „Zostawcie Jezusa w spokoju!”.

W atelier Guślarza

Tropem, którym poszedł Babicki (po raz trzeci w życiu wystawiając arcydzieło Mickiewicza), są emocje, manifestowane przez bohaterów w różny sposób.

Styropianem po szkle

Spektakl ten chce być i kabaretem, i show, i multimedialnym widowiskiem, i debatą światopoglądową, i manifestem, i requiem… i nie wiadomo czym jeszcze.

Dziady. Highlights

Po raz pierwszy oglądałam „Dziady” tak wycofane, zimne, niebudzące żadnych emocji, zaparkowane równo w pół drogi między „za” i „przeciw”.

Ostatni raz

Spektakl „ja, bóg” Chorei nie konfrontuje dzisiejszego teatru z posłannictwem, jakie niosła praktyka Teatru Laboratorium, nie odnosi się do jego estetyki ani metod pracy.

Koniec miłości, początek śmierci

Znakomita monachijska „Salome” Richarda Straussa w inscenizacji Krzysztofa Warlikowskiego rozgrywa się w czasach nazizmu, a jednocześnie na naszych oczach poddawana jest rekonstrukcji.

Rosyjski krąg

Opryński przyjął rolę medium pomiędzy nami a najważniejszymi autorami rosyjskiej literatury. W krótkim czasie zrealizował „Wszystko płynie” wg Grossmana i „Biesy”.

Emancypanci

W większości spektakli VI Festiwalu Nowego Teatru w Rzeszowie aktorzy wypowiadali się osobiście, w swoim imieniu.

Rekolekcji ciąg dalszy

Dziewiąta edycja Międzynarodowych Spotkań Teatralnych w Kluż-Napoka wciąż jeszcze wpisywała się w ramy obchodów setnej rocznicy powstania Wielkiej Rumunii.

Teatralni sąsiedzi

Autorka – trzeba to po raz kolejny powiedzieć jasno – nie zamierza i nie próbuje niczego w stosunkach polsko-żydowskich wybielać ani niczego zacierać.

Słabość (do) Hamleta

Wraz z wybuchem I wojny światowej rozpoczęła się w II Rzeszy Niemieckiej poważna dyskusja nad tym, czy wystawiać na miejscowych scenach teksty autorów pochodzących z państw wrogich.

Ocalić etos

Niezbędny, społeczny, podmiotowy, zaangażowany, współuczestniczący… Taki jest teatr Lecha Śliwonika – osoby, która od dziesiątków lat współtworzy kulturę teatralną w Polsce.