Krytyka, towarzysząca, zaangażowana, jako performatyw
Recenzenci posiadają magiczną władzę nad teatrami. Na czym ona polega, pomogła mi zrozumieć praca w teatrze.
Od pisania o teatrze do pisania dla teatru
„Na początku wcale nie planowałem pisania słownika. Ale kiedy zacząłem uczyć, poczułem, że nie bardzo sobie radzę z terminologią. Więc pomyślałem: lepiej zrobię to dla siebie, a studentom też się przyda” – mówi Patrice Pavis w rozmowie z Kamilą Łapicką.
Rozwiązań szukamy razem
„Podpisuję się pod całym spektaklem i chcę mieć możliwość szerokiego oglądu; wejścia z twórcami w dyskusję na temat kompozycji obrazu, dramaturgii całości, jakości ruchowych, a nawet przejść między scenami” – mówi Krystyna Lama, choreografka i koordynatorka scen intymnych, w rozmowie z Marcinem Miętusem.
Przemoc za przemoc
„Lot nad kukułczym gniazdem” Kleczewskiej to porządny teatr środka. Rewolucji nie przyniesie, ale może skłoni niektórych widzów do dyskusji.
Ale jednocześnie!
„Joga” Smolar na podstawie autobiograficznej powieści Emmanuela Carrère’a stawia nas wobec tematu bolesnej straty jako podstawy ludzkiego doświadczenia.
Po co?
„Uwolnienie” Kowalskiego nie zaskakuje, nie uwiera, nie olśniewa głębią refleksji czy trafnością sformułowań. Jest zarazem zbyt wieloznaczne i uniwersalne.
Przebój
„Glory Game” Sticky Fingers Club opowiada o sporcie, czyli o dyscyplinie ciała i wysiłku, ale też o brutalnej rywalizacji – nie tyle o rekordy i medale, ile o uwagę.
Patronaty
Teatr, którego już nie ma
Z przykrością zauważam, że zainteresowanie Białorusią w Polsce maleje z miesiąca na miesiąc.
Wyjątkowy teatr Władysława IV
Liczący trzysta czterdzieści dwie strony i bardzo bogato ilustrowany tom esejów, ukazał się w ramach dopiero przygotowywanej wystawy o teatrze wazowskim.