Teatralne cogito

Anna Augustynowicz, Bogdan Ciosek i Andrzej Dziuk o studenckim spotkaniu z Tischnerem.

W służbie teatru?

"Irydion" w Polskim: To przedstawienie, a nie tekst Krasińskiego, jest serią niezrozumiałych, retorycznie nieskutecznych obrazów.

„Irydion” Anno Domini 2013

Dzięki oddaleniu od powstania, blisko obcując ze śladami obróconej w perzynę rzymskiej przeszłości, Krasiński zdobywa dystans czasowy do dziejów w ogólności, a szczególnie do...

O jeden sen za daleko

Tak mógłby wyglądać dziś sennik polski. Wydanie nowe, poprawione, w którym jednak, mimo retuszy, od lat, a może i stuleci niewiele się zmienia.

Balcerowicz się zmienił

Realizując "Wiśniowy sad", Paweł Łysak pokazał, że klasyczne dzieła wystarczy wnikliwie przeczytać, żeby zabrzmiały aktualnie.

Źródła mitu

Zaletą "Piątej strony świata" jest lekkość, z jaką reżyser prowadzi narrację. Dowcipnym komentarzem działań scenicznych są animacje naśladujące kreskę śląskich malarzy...

Wskrzeszony Morrison

Mimo stałej obecności Śmierci opowieść o idolu rocka mówi o człowieku odważnym, twórczym, o artyście przekraczającym w ekstazie kolejne drzwi.

Mutujące rytuały

Mitologie Pawła Świątka koncentrują się wokół medialnego przekazu pogrzebu Jana Pawła II. Dwa dni po premierze spektakl nabrał nowych znaczeń: abdykował Benedykt XVI.

Kto z was mowę ptaków zna?

Spektakl Piotra Cieplaka oparty na wierszach Tuwima pokazuje pewną przemianę w jego myśleniu o teatrze dla najmłodszych.

Diamentowa czaszka, czyli abstrakcja buntu i śmierci

Jan Klata w trzeciej części swojej trylogii w Bochum pastwi się nad Hamletem-celebrytą.

„Kiedyś” na Broadwayu

Broadwayowscy producenci, ośmieleni powodzeniem filmu Once, zaufali jego autorom i skupili się na przekładzie konwencji filmowej na teatralną.

Taniec po polsku?

Mówimy o scenie francuskiej i szwajcarskiej, o niemieckim teatrze i o skandynawskim duchu. Czy PPT pozwoli naszym zagranicznym przyjaciołom powiedzieć o czymś: to typowo polski taniec? –...

Horyzont widoczny z platformy

Cztery intensywne dni ze współczesnym tańcem. Każdego wieczoru od dwóch do pięciu spektakli. Na widowni kilkusetosobowa międzynarodowa ekipa dziennikarzy, tancerzy, krytyków i amatorów...

Taniec w procesie

W białoruskim tańcu sztuki krytycznej jeszcze nie ma. Choreografowie skarżą się, że ciało nadal stanowi temat tabu. Nagość jest wykluczona jako środek wyrazu, a użycie jej może...

Jak zwabić Tolka Banana

Nawet jeśli nie zawsze naprawdę doceniany, teatr dla dzieci wywalczył sobie w ostatnich latach niewielkie, ale stałe miejsce w programach teatralnych. I chociaż może nie aż tak...

Ojciec Chrzestny Juliusz Cezar

Film Cezar musi umrzeć nie jest wielką ekranizacją dramatu Szekspira, ale pokazuje niezwykłą siłę oddziaływania teatru na jego twórców

Białoszewski przedstawia siebie

Seria dziwna, zaskakująca, domagająca się wielostronnego, no właśnie – czego? Najbezpieczniej chyba napisać: oglądu i wsłuchiwania się.

Nieobiektywny portret okresu transformacji

Jesienią ubiegłego roku, jakby na rozpoczęcie bieżącego sezonu teatralnego, ukazała się książka Elżbiety Baniewicz Dziwny czas. Szkice o teatrze z lat 2000–2012, na którą złożyły...

Wypięte dusze

11 września 1923 roku Witkacy przeczytać mógł w „Gazecie Zakopiańskiej” anons: „Znany w całej Polsce z solidności Zakład Portretowy i Artystyczno-Malarski Stanisława Lazura w...

Performans, czyli z teatrem i bez teatru

Już pobieżne przejrzenie tomu prowadzi do dwóch spostrzeżeń. Pierwsze z nich jest takie, że jak wszystkie publikacje Kocura, tak i ta jest niezwykle pożyteczna.

To i owo z Różewicza

Głos poety jest chropowaty. Bywa stłumiony, popękany. W zetknięciu z prawdą poeta traci mowę, staje się bezbronny i nieudolny, ubogi w środki, za pomocą których mógłby swoim...