Nie czekać na Małysza
Joanna Leśnierowska: „Współczesna choreografia jest jak pędzący pociąg. Przez lata Polska wydawała mi się kimś biegnącym za tym pociągiem, wiecznie spóźnionym. Tworząc projekt Stary Browar Nowy Taniec, marzyłam, by wskoczyć do wagonu z napisem »teraz«”
Powrót taty
Bogajewska w „Tacie” sportretowała patriarchalną rodzinę, kreśląc wizerunek ostry, ale nie patologiczny, pokazując rodzinę na tle kształtującej ją epoki.
Kazanie z kufla
Gyubal Wahazar to dla reżyserów zadanie kuszące, ale i ryzykowne. Choć spektakl Pawła Świątka w Starym Teatrze robi wrażenie klarownego, pozostaje hermetyczny.
Korytarze snu
W wizualnie bogatym, „filmowym” spektaklu Aleksandry Koniecznej i Katarzyny Borkowskiej Alicja jest kobietą dojrzałą, dostrzegającą upływający czas, ale uciekającą przed perspektywą...
Mapa teatru publicznego (10) Od gór po Wybrzeże
Prezentujemy kolejną część mapy teatru polskiego.
Patronaty
W metafizycznej głębi
Jan Kott w Sześciu notach o Witkacym pisał: „Witkiewicz moderny, historyczny, anachroniczny i dekadencki czeka jeszcze ciągle na swojego reżysera i na ukazanie na scenie”.
Opera zmienia płeć
Gdyby losy librecistki, Jo Clifford, potoczyły się inaczej, niewykluczone, że „Inés de Castro” nieprędko ujrzałaby światło dzienne.
Spaleni seksem
Don Giovanni Krzysztofa Warlikowskiego, jak typowe przedstawienie z reżyserską tezą, zajmuje się jednym tematem, inne lekceważy lub trywializuje.
Lichą formą się brzydzę
O drugim tomie scenariuszy autorskich Jerzego Grzegorzewskiego „Improwizacje” – rozmowa z Ewą Bułhak.