Artysta jako produkt
W dramaturgii Iredyńskiego uderza skłonność bohaterów do ustawicznego teatralizowania życia – konstruowania go na wzór dzieła sztuki, za którym stoi jakiś demiurg. „God is a curator” – głosi napis wyświetlany na ekranach w gdańskim przedstawieniu.
Felietony
Jazda wewnątrz beczki
„Dla mnie to było porażające doświadczenie, i nawet nie porażający zachwyt, ale rzeczywiście rodzaj wyłomu w moim własnym uporządkowaniu na temat Kantora” – mówi Krystian Lupa o...
Sposób na formę
Z całej ogromnej i różnorodnej spuścizny Stanisława Ignacego Witkiewicza jego najważniejszym, jak byśmy dzisiaj powiedzieli, projektem pozostaje – wizerunek.
Z respektem
„Niepoprawni” to spokojny powrót do klasyki, wystawionej z zachowaniem romantycznego stylu i zrozumieniem tekstu.
Gra pozorów
Konstantin Bogomołow, czołowy rosyjski reżyser średniego pokolenia, podjął w Polsce kolejną próbę stworzenia swojego „antyteatru”.
Patronaty
Rozmowy umarłych
Trudno wyobrazić sobie bardziej skrajną konfrontację niż spotkanie Kantora z artystami La MaMa – przybywający z podstarzałej Europy teatr śmierci natrafił na młody i żywotny teatr...
Kobiety z wąsami
Mad Women to sceniczna analiza korporacyjnych wymagań i presji, za bohaterów obierająca kobiety, a nie uzależnionych od zawodowego sukcesu mężczyzn.
Niełaskawość Tytusa
Ivo van Hove ubolewa, że „klasyczne adaptacje stają się coraz bardziej puste”, sam zaś tworzy inscenizacje, które pustotą mogłyby się równać z wydmuszką strusiego jaja.
Słabość. Siła Karamazowów
U Castorfa diabeł siedzi człowiekowi za skórą, wyłazi z niego w niespodziewanych momentach szaleństwa, choroby, uzależnienia, „nadrywu”.
Komiks
Okrucieństwo wisi w powietrzu
Iredyńskiego, jednego z największych niedocenionych powojennych twórców, wypada z tej perspektywy uznać za protoplastę dzisiejszych kulturowych, jak i medialnych trendów.