Śmiech wobec rzeczywistości
„Zrezygnowaliśmy z hasła »teatr gwiazd«. Nazwa »Teatr Komedia« sama w sobie jest najlepszym hasłem reklamowym” – z Krzysztofem Wiśniewskim, dyrektorem warszawskiego Teatru Komedia, pod koniec pierwszego sezonu jego kadencji rozmawia Adam Karol Drozdowski.
Przenikanie
„Dużo myślę o rytmie scen. Nie chcę, by muzyka go burzyła – chyba że wynika to z konkretnego zamysłu. Staram się tak kodować dźwięk, żeby współdziałał z tym, co dzieje się na innych płaszczyznach” – mówi Krzysztof Kaliski, autor muzyki teatralnej, w rozmowie z Piotrem Tkaczem-Bielewiczem.
Na końcu będzie koniec
„Życie jest tak absurdalne – mówił Levin – że można się tylko z tego śmiać, bo inaczej trzeba by było natychmiast popełnić samobójstwo. To, moim zdaniem, recepta pisarza na przeżycie” – mówi Artur Tyszkiewicz po premierze Wzrusz moje serce w rozmowie z Barbarą Świąder-Puchowską.
Niczym luneta
Twórcy „Alicji Krainy Czarów” i „Alicji w Krainie Snów” korzystają z zakodowanego w książce Carrolla napięcia między dziecięcością a dorosłością.
Kim więc jesteś?
Wojciech Kościelniak nie czyni zbędnych umizgów w kierunku młodej widowni Nowego Teatru w Słupsku, konfrontuje ją ze spektaklem poważnym w wymowie.
Ucieczki nie będzie
Nie jest to prosta historia o źle ulokowanej miłości i nieudanych relacjach. „Wzrusz moje serce” pod płaszczykiem groteski i farsy ukrywa egzystencjalną beznadzieję i niemożność...
Marcin Jarnuszkiewicz i jego dni
Fascynowała go lalka, która, jak mówił, „jest z natury metafizyczna”.
Bezkres znaczeń
„Otchłań przyzywa otchłań”. Oto zaczerpnięte z Księgi Psalmów hasło czternastych Nowych Epifanii.
Pies mojego ojca
Z cyklu „Dramat bezinteresowny”: miniatura dramatyczna Doroty Kotas.
Patronaty
Między wystawą i spektaklem
Książka Katarzyny Fazan to subiektywny przewodnik po sześciu edycjach największej światowej wystawy poświęconej teatralnej plastyce, jak i wyjątkowa monografia ekspozycyjnego wydarzenia.
Rewolucja po latach
„Druga Reforma Teatru” Kazimierza Brauna to tyleż książka historyka teatru, co osobista dokumentacja kilkudziesięciu lat pracy reżysera teatralnego, nauczyciela zawodu i pisarza.
Continuum fizycznej różnorodności
Davis przypomina, że „normalność” jest społecznie upełnomocniona, a osoby z niepełnosprawnością bardzo często dysponują tylko i wyłącznie swoją siłą lub wolą.
„Changé!” – cyrk na drogach współczesności
Cyrk pozostający blisko widza i jego problemów, ale będący równocześnie artystyczną rodziną, pokazuje spektakl „Cesty” czeskiej grupy La Putyka.