Ciągle się kogoś boimy
„Chcieliśmy, żeby rosyjska publiczność mogła się przejrzeć w Iwonie jak w lustrze. Widzowie intuicyjnie wyczuli, że spektakl uderza bezpośrednio w nich” – mówi Grzegorz Jarzyna w rozmowie z Moniką Pilch.
Nieporwani
Z powodu inscenizacyjnej wstrzemięźliwości Piotra Cieplaka wystawienie „Porwania Europy” sprawia wrażenie rekonstrukcji niedokonanej prapremiery sztuki Rymkiewicza w 1971 roku.
Fuck-up
Wrocławscy aktorzy podejmują w „Fucku” namysł nad sensem protestacyjnych gestów i własnym miejscem w tej narracji oraz tworzą sceniczny przegląd artystycznych i obywatelskich buntów.
Przyszłość jest kobietą
Bydgoski spektakl czołowego feministy polskiego teatru to gorąca obrona praw kobiet, marzących o rewolucji bez odtwarzania patriarchalnych schematów.
Sprawy niewidzialne
Czarownice z Salem Mariusza Grzegorzka to opowieść o manipulacji. W obsadzie, która szczególnie przyciąga uwagę łódzkich widzów.
Patronaty
Stan surowy zamknięty
W Heddzie Gabler Ivo van Hove pokazuje świat, w którym nawet szaleństwo przykrojone jest do ram mieszczańskiego życia.
W garnizonie gdzieś na Litwie
W spektaklu Yany Ross dom sióstr Prozorow nie istnieje, a jego miejsce zajmuje potężny wojskowy hangar.
Toaletka Przegrodzkiego
Sercem nowo otwartego Muzeum Teatru we Wrocławiu są zbiory dwóch namiętnych kolekcjonerów: patrona placówki, Henryka Tomaszewskiego oraz jej duchowego ojca – profesora Janusza Deglera.
Polski taniec – między performansem a widowiskiem
Tegoroczny program Polskiej Platformy Tańca wyraża różnorodność polskiego tańca i jego niedefiniowalność – stąd sąsiedztwo form eksperymentalnych i tradycyjnych.
Komiks
Konserwatywny progresista
Lektura przedwojennych pism Tymona Terleckiego może być powodem do szerszej refleksji nad znaczeniem „geografii” foteli recenzenckich i kwestią społecznej legitymacji krytyka.