Chipsy, iPhone i czary z Lidla
Podobno na napisanie książki dla dzieci namówiła Dorotę Masłowską dopiero Agnieszka Glińska. I bardzo dobrze, bo jej inscenizacja udowadnia, że w lepsze ręce tekst Masłowskiej nie mógł trafić.
Testament mimo woli
Szkice i felietony Jerzego Koeniga zebrane w tomie Kto ma mieć pomysły? można czytać niczym zapiski Mistrza. Mało który z krytyków, nie tylko teatralnych, tak odpowiednie dawał rzeczy...
Jeśli nie słucham muzyki, słucham słowa
Zapomnieliśmy, że Wojciech Kilar był również kompozytorem muzyki teatralnej. Przez kilka lat współpracował z Jerzym Jarockim.
Bez choreografa ani rusz
Henryk Tomaszewski udramatyzował balet. Kolejnym krokiem była fuzja choreografii z teatrem dramatycznym - rozmowa z Maćko Prusakiem.
Dialog ciała
„Krytycy interesują się dziś zwykle tym, czy reżyser dotknął jakiejś narracji, która funkcjonuje w obiegu humanistycznym. Bardzo rzadko zauważa się natomiast to, co stanowi o sile...
Patronaty
Zakaz Fotografowania: Pokój dziewczyński
Raz na trzy miesiące przygotowuje buty i, by nie uwierały, na noc wypełnia je pakułami zmoczonych gazet. Rano chodzi po dywanie, żeby się rozeszły. Bywa, że przystaje na krótko,...
Nic śmiesznego
W Rewizorze Gorzkowskiego oglądamy studium ludzkich osobowości oraz fascynujący aktorski pojedynek Andrzeja Mastalerza i Mariusza Benoit.
Klątwa pychy
Król Lear w stołecznym Teatrze Polskim miał być aktorskim opus magnum Andrzeja Seweryna. Marzenie o odnowieniu tradycji Tadeusza Łomnickiego spełniło się jednak połowicznie.
Wyspa-laboratorium
Iwo Vedral na bazie komedii Marivaux stworzył ponury obraz współczesnego świata pochłanianego przez chaos, chorującego na atrofię uczuć.
Komiks
Rycerz nieistniejący
Polsko-walijski Lohengrin to kawał porządnego, zgodnego z partyturą teatru operowego. I odwołującego się do kodów kulturowych, które dla polskiego odbiorcy okazały się w większości...
Na tropach impro w Chicago
„Improwizatorzy z całego świata marzą o występie na scenie w Chicago, a my dostaliśmy taką szansę” – Maciej Buchwald relacjonuje tegoroczny wyjazd Teatru Improwizowanego Klancyk na...
Wyprawy wojenne
Zakończenie edukacji artystycznej jest dla młodych aktorów momentem niepewnego wkraczania w zawód, początkiem poważnej teatralnej drogi i walki o siebie.
Donkiszoteria
Maja Komorowska po raz ostatni wyreżyserowała przedstawienie dyplomowe w Akademii Teatralnej w Warszawie. Na warsztat wzięła prozę Dostojewskiego.
Artysta musi poruszać
„Udało mi się zarazić moich studentów niechęcią do kłamstwa, do szkolnej rutyny, którą często pasą się ich oceny w indeksie” – mówi Krzysztof Majchrzak w rozmowie z Patrykiem...
Dyplom kołem się toczy
Koło kwintowe, przywiezione na łódzki Festiwal Szkół Teatralnych przez studentów z Krakowa, doskonale ilustruje problematyczność scenicznego zjawiska, jakim jest spektakl dyplomowy.
Poprewolucja
Tegoroczny festiwal „Kontrapunkt” pokazał, jak bardzo teatr współczesny jest świadomy własnych kodów i konwencji.
Pogranicza
Krakowski Festiwal Tańca Współczesnego KRoki nabiera rozpędu. Jego druga – tym razem międzynarodowa – edycja opatrzona została hasłem „Pomiędzy światami”.
Eksperyment w duchu tradycji
Konkurs Aktorskiej Interpretacji Piosenki zdominowały w tym roku świetne wokalistki ze słabym warsztatem aktorskim.
Obywatelska dekonstrukcja
Hasłem turyńskiego Fringe Festival mogłaby być nazwa jednej z występujących na festiwalu grup – Generazione Disagio, co znaczy: stracone pokolenie.
Bieg świata
Po latach wznowiono legendarny spektakl Roberta Wilsona i Philipa Glassa. Nie przypomina on rekonstrukcji muzealnej, ale odżywa na nowo.
O Jurku prawie wszystko. Gomułka się wściekł
Jerzy Jarocki poznał ją w Krakowie właśnie poprzez Piwnicę pod Baranami i zaprosił do współpracy, która zapoczątkowała ich wieloletnią przyjaźń twórczą i towarzyską; później...
Dramat polski w czterech odsłonach
Sytuacja zmieniła się gwałtownie wraz z transformacją 1989 roku, kiedy na scenę wkroczyło młode pokolenie dramatopisarzy, odsuwając w cień poprzedników. Teatry z rzadka sięgały po ich...
Natura badacza
"Spotkania..." to raptularz podporządkowany gospodarstwu teatralnemu Grotowskiego, na który składają się teksty rozmaitego pochodzenia.
Opisać niewidoczne
W jakim stopniu europejskie słowo „teatr” może być przydatne do określania i opisywania takiego widowiska jak chińskie xiqu – pyta we wstępie swojej książki Chiński teatr...
Molier dla szkół średnich
O Molierze napisano tak dużo, a o jego polskiej recepcji tak mało, że molieryści powinni staranniej precyzować tematy swoich opracowań. Tymczasem tytuł nowej książki Tomasza...