Włosy błazna

W „Odysei. Historii dla Hollywoodu” Krzysztof Warlikowski kolejny raz szuka sposobu, jak mówić o Zagładzie.

Lateksowe genitalia

„Balkon” w reżyserii Jana Klaty mówi o wciąż odbudowujących się hierarchiach, o ludzkiej cielesności i erotyce postawionych na piedestale zamiast bogów.

Kto nie śni, ten nie żyje

Splecione ręce – białe i ciemnoskóra – na plakacie są odniesieniem do tego, co w „Pikniku pod Wiszącą Skałą” Frankiewicz najważniejsze: do kobiety, rasizmu i kolonializmu.

Topografia pamięci

„Austerlitz” Lupy w Wilnie to przedsięwzięcie monumentalne, uginające się pod ciężarem kontekstów i tematu traumatycznego doświadczenia milionów ludzi.

Kontakt. Próba wytrzymałości

Dwudziesty piąty „Kontakt” zakończył się sukcesem głównie dzięki spektaklom zagranym na żywo. Ale online’owy nurt powinien na stałe wejść do programów festiwali teatralnych.

Marazm nieodległy

Kennedy wypreparowuje z „Trzech sióstr” zasadniczą kategorię – marazm narastający w obliczu upływu czasu.

Umrzemy, jeśli nie staniemy się widzialni

Najciekawszą cechą wywodu Krakowskiej jest jego rozpięcie między własną narracją a cudzym głosem.

Portret reformatora

Wybór „Łeś Kurbas. Pisma teatralne” przypomniał mi czas, gdy po raz pierwszy usłyszałem o działalności wybitnego ukraińskiego twórcy.

Czas niewczesnego dramatu

Siłą książki Batlle jest żywa narracja, pełna filozoficznych przypowiastek, przykładów ze świata filmu, science fiction oraz historii sztuki, którymi ilustruje bieg swojej myśli.

Słodkie życie

„Cukier”, „masło”, „mąka” to słowa, które od pierwszych sekund rozbrzmiewają w warszawskiej Romie. Nie dla wszystkich stały się podstawą udanego wypieku. Głos głównych...

Co się stało, to się nie odstanie

Skończyła się pewna epoka dla polskiego tańca. Stary Browar Nowy Taniec opuścił poznańską siedzibę w Starej Słodowni. Jedną z niewielu, jeśli nie jedyną tak otwartą przestrzeń dla...

Nie jestem Rejtanem

„To szczęście, że mogę robić teatr właśnie w Legnicy, mieście, które z powodu swej popękanej historii stało się kopalnią tematów” – mówi Jacek Głomb.

Focus na… Zuzannę Bojdę

Focus na... Zuzannę Bojdę.

Cierpienia sprawiedliwego męża

„Napisałem dramat nowy. Grecki formą, chrześcijański duchem, odwieczny treścią” – zanotował młody Wojtyła. Osiem dekad później można dodać do tego: „operowy muzyką”.

Deficyt rzeczy wspólnych

Konkursowe przedstawienia tegorocznej Pestki powstały jeszcze przed lockdownem. Ale w okolicznościach ostrożnego „powrotu do normalności” wybrzmiały one mocno.

Lewicowy kapitalista Brecht

„Skóra węża” Artura Urbańskiego w Teatrze Narodowym demistyfikuje patrona lewicowego teatru Bertolta Brechta. Pokazuje męskiego szowinistę poprzez dramaty jego kochanek i żony.

Sadystyczna maszyna teatralna

„Maszyna” debiutującej w teatrze Jagody Szelc to wypowiedź na temat eksploatacji aktora teatralnego, osadzona w ramie kuriozalnego medycznego eksperymentu.

Wysiłki dosłowności

Na aktorów grających Leara zwykło się nakładać niebywałą wprost presję oczekiwań.

Migawki z prowincji

Twórcy sosnowieckiego „Wujaszka Wani” posłużyli się groteską, dystansem do przedstawionej rzeczywistości. Paradoksalnie siła spektaklu tkwi w emocjonalnym oddziaływaniu.

Molierowski Hamlet

Edward Wojtaszek czyta „Mizantropa” niezwykle celnie, dostrzegając w nim komedię gorzką, a raczej przejmujący dramat zwaśnionego z całym światem Alcesta.

Aktorski tour de force

Dla Domalika „Minetti” nie jest sztuką obrazoburczą, nie załatwia żadnej konkretnej sprawy, staje się natomiast uniwersalną, szlachetną przypowieścią o losie artysty.

Króliczek

Miniatura dramatyczna Rafała Wojasińskiego.

Pogoń za króliczkiem

W drobiazgu dramatycznym Rafała Wojasińskiego tytułowy bohater uznał siebie za źródło prawa oraz sprawiedliwości. Co z tego wyszło? Dokładnie to, co zawsze.

Burza Pastora: między dyskursem centrum a głosem z marginesu

„Burza” to trzeci spektakl Krzysztofa Pastora, który komentuje relacje świata zachodniego z krajami północnej Afryki.

Nie boję się być vintage

„Chciałabym kontynuować pracę nad dramatem. Mam misję, by dramat wrócił na łono literatury polskiej” – mówi Ishbel Szatrawska.

Noc cudów

Wartością słuchowiska „W nocy lepiej widać głosy” jest zwrot w stronę zaniedbywanej przez nas w ferworze codziennych spraw duchowości.