Recepty na smutne czasy
„To trudne czasy – smutne w metafizyczny sposób” – mówi dramatopisarka i dramaturżka Małgorzata Maciejewska w rozmowie z Agatą Tomasiewicz.
Maciej Prus: wierność samemu sobie
Dialog o problemach współczesności podejmował głównie na bazie klasyki, w której znajdował uniwersalne wartości, prawdy i przesłania. „Nie miało dla mnie znaczenia, że »Antygona« jest dramatem antycznym. Jeśli w »Antygonie« widzę coś, co mnie dotyka w tej sekundzie, to ona jest napisana dziś” – mówił Maciej Prus.
Bluźniercza rebelia
Terminalna faza życia bohaterek spektaklu „Trąbka do słuchania” oznacza specjalny rodzaj kondycji duchowej, która pozwala przeniknąć najskrytsze tajemnice natury.
Wzajem
Smolar w „Melodramacie” uporczywie wraca do nieefektownych, intymnych scen partnerskiej codzienności, pozwala nam je smakować, rozciąga w czasie, jakby stanowiły esencję egzystencji.
Mówić swoją prawdę
„Dobrze ułożony młodzieniec” powstał na kanwie życiorysu transpłciowego mieszkańca Łodzi – Eugeniusza Steinbarta.
Przyjacielski duet
Spektakl Eweliny Marciniak ze Starego Teatru na pierwszy plan wysuwa proces fizycznego i psychicznego dorastania dwóch kobiet poddanych presji rodziców, nauczycieli i kochanków.
Patronaty
Spotkania wokół drzew
Chciałabym, żeby teatr mógł być instytucją, w której rodzą się więzi. W rzeszowskiej „Masce” można szukać takiej przestrzeni.
Słownik dla tańca
To w odkrytych ramionach i bosych stopach Isadory Duncan Joanna Szymajda – współredaktorka „Słownika tańca współczesnego” – widzi „pierwszy moment modern w historii tańca”.
Performowanie potencjalności
W „Potencjalności transformacji” widzę niezwykle żywy komentarz do współczesnej dyskusji i dzisiejszych powrotów do (umownie) 1989.
Nowe pomysły – stare struktury
O koreżyserii jako wyzwaniu mówią osoby uczestniczące w projekcie Nowy i Młodzi – Olga Ciężkowska, Wera Makowskx, Mira Mańka i Wojtek Rodak.
Komiks
Od tonięcia do wynurzenia
Spektakl Agaty Biziuk uświadamia, że przemoc zagnieżdża się wszędzie, rozwija się w patologicznych i „bezproblemowych” rodzinach, stosują ją kobiety i mężczyźni.
Czarne dywany
Spektakl z TR Warszawa „Mój sztandar zasikał kotek. Kroniki z Donbasu” to raport z wojny, która trwa już dziewięć lat.
Studnia na pustyni
„Mały Książę” Konrada Dworakowskiego to mądra opowieść dla młodych widzów, dorosłym zaś każe spojrzeć krytycznie na świat, który ukształtowali.
Ucieczka przed pamięcią
Kielecki spektakl Łukasza Kosa jest opowieścią o niemożliwej ucieczce od traum przeszłości.
Ksenofonia? Stanisław Lem i deskrypcje głosu Innego
Tropem refleksji Stanisława Lema nad związkami głosu, technologii i obcości.
ASTQ+. Oddać studentom, co studenckie
„Roczniki onlajnowe” krakowskiej AST w mijającym sezonie pokazały swoje dyplomowe spektakle.
Dyplomy zaangażowane?
„Wchodzimy do gry!” – pod tym hasłem odbywał się XLI Festiwal Szkół Teatralnych w Łodzi.
Przecież nie mają głosu w parlamentach
Spektakl grupy Complicité oparty na „Prowadź swój pług przez kości umarłych” Olgi Tokarczuk wędruje po Europie i ma przed sobą pokazy w Budapeszcie, Wiedniu, Amsterdamie i Paryżu.
Prześwietlone klisze
„Bracia” Castellucciego opowiadają o zrytualizowanych formach przemocy, a jednocześnie sygnalizują problem uwikłania odbiorców w „widok cudzego cierpienia”.
Spać, śnić i nic więcej
Adomas Juška, uczeń Eimuntasa Nekrošiusa, przyjechał do Torunia ze swoim spektaklem dyplomowym opartym na opowiadaniach Jorge Luisa Borgesa.