Egoiści
Drobnostki zamiast wielkich problemów. Teatr małych spraw – może to jest klucz do zrozumienia obecnej dynamiki relacji międzypokoleniowych?
Jak ptaki przed burzą
„Starzenie się to tracenie pewności siebie. Dlatego starcy tak głośno krzyczą, że mają rację, i są nieznośni – żeby się nie wydało. A szczególnie ci, którzy mają jakieś stanowiska, autorytet, i nie potrafią sobie poradzić sami ze sobą… Dlatego tak strasznie chciałem zagrać Leara” – mówi Jan Englert.
Koło i trójkąt
„Zafascynowało nas przede wszystkim istnienie niezależnego środowiska artystycznego, które już w czasie wojny, a potem w latach czterdziestych i pięćdziesiątych tworzyło różne nieformalne grupy” – z Marcinem Bartnikowskim i Marcinem Bikowskim o spektaklach inspirowanych Teatrem na Tarczyńskiej rozmawia Jacek Kopciński.
Tak białe i ciche
Opowieść o współczesnej Antygonie z „dzielnicy dżihadu” staje się w interpretacji Anny Smolar czymś więcej niż odbiciem napiętych relacji międzykulturowych.
Na lekcji z polskiego
Lubelska „Balladyna” łączy skrajności. Nawiązuje do dziewiętnastowiecznego teatru, z drugiej strony znajdziemy w niej nowoczesne multimedialne zabawy i dużo ironicznego humoru.
Pastelowa
U Tumidajskiego Iwona nie wyróżnia się dziwnością, nieprzystosowaniem czy dziecinnością, lecz noszoną gdzieś głęboko w sobie tęsknotą za autentycznością i bliskością.
Aktualizacje
Alvis Hermanis pokazał na festiwalu „Kontakt” spektakl oparty na filmie Walerego Todorowskiego „Kraina głuchych”. W obu produkcjach Ritę zagrała Czułpan Chamatowa.
Patronaty
Mistrzostwo drugiego planu
Obcując z dziełem kultury, obcuje się de facto z całym uniwersum ściśle powiązanych ze sobą czynności, wśród których nie ma hierarchii – co najwyżej kolejność wykonywania zadań.