Trudna sztuka dorastania
Teatr tworzony z myślą o nastolatkach można potraktować jako żywe świadectwo dorastania we współczesnej Polsce, wiele mówiące o uwikłaniu młodych osób w scenariusze, które napisali dla nich (dla nas) rodzice, społeczeństwo i późny kapitalizm.
Czego nie mówi się koniom? mały dramat
Dramat bezinteresowny: Przemysław Pilarski
Konkret wpleciony w szalejącą wyobraźnię
„Interesują mnie opowieści istotne dla ludzi i takie, z którymi ludzie są w kontakcie. Zabawa w dekonstruowanie dla samego dekonstruowania w ogóle przestała mnie bawić. Ludzie chłoną opowieści, bo muszą poradzić sobie z życiem, które jest pełne wyzwań, cierpienia, udręki” – mówi Małgorzata Sikorska-Miszczuk.
Rosjo, kocham cię
„Płatonow” Bogajewskiej to obraz spauperyzowanego społeczeństwa, żyjącego podobnie jak jego przodkowie: w ubóstwie duchowym, zniewoleniu, w wyniszczającym nałogu.
Miłość jest tylko duchowa
„Ulisses” Mai Kleczewskiej to kolejny udany spektakl Polskiego w Poznaniu. Dynamiczny, polifoniczny, ekstrawagancki, przeniesiony w lokalne realia, bezlitosny dla wszystkich.
O szukającym
Misterium to życie. Wie o tym dobrze Jarosław Gajewski, który w lubelskiej „Historyi o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim” zawarł i smutek, i radość, tragizm, komizm i groteskę.
Szaleństwo
Igor Gorzkowski wydobywa z powieści Cervantesa wątki eksponujące teatralność wewnętrznego świata protagonisty.
Patronaty
Miejsce dla tropicielek brzydkich uczuć
„Teatr brzydkich uczuć” pod redakcją Moniki Kwaśniewskiej i Katarzyny Waligóry to książka, która opowiadając o teatrze, mówi zarazem o życiu społecznym w szerszej perspektywie.
Skoro go nie ma, to znaczy, że jest
„Szara strefa awangardy i inne szkice” Ewy Guderian-Czaplińskiej pokazuje teatr jako sztukę, która wydarza się w relacji i która do rozmaitych relacji prowokuje.
To aż tyle
Takie księgi pamiątkowe są portretami trumiennymi naukowców. W tej zdecydowanie więcej jest prac badawczych niż wspomnień, niektóre teksty łączą te perspektywy.
Komiks
Archiwum komiksów
