październik 2025

Jak się robi teatr na śląskiej wsi? Fotoreportaż o wielopokoleniowej grupie z Ornontowic – Teatrze Naumionym.

Reżyser Milo Rau i dramaturżka Servane Dècle przekopali się przez tysiące stron dokumentów z głośnego procesu gwałcicieli Gisèle Pelicot. Wyszedł z tego kilkugodzinny performans grany w całej Europie. 5 listopada zobaczymy go w wykonaniu aktorów TR Warszawa.

Trzy zdjęcia, trzy opowieści o rolach sprzed lat.

Co z młodymi dorosłymi, którzy siedzą teraz w brytyjskich i amerykańskich więzieniach, bo nie chcą oddychać syfiastym powietrzem i jeść mikroplastiku? Czy to nie oni są autentycznymi spadkobiercami hipisów, którzy obronę Gai przedłożyli nad wyzwolenie seksualne i ćpanie?

Być może sztuka Masłowskiej wciąż trafnie diagnozuje pewne ponadczasowe problemy – jak brak porozumienia między pokoleniami – ale nie opisuje już naszego świata.

Wędrując znanymi korytarzami teorii feministycznych, dotarliśmy do ściany. Palestyna. Ludobójstwo. Nasza bezsilność. Ostatnia część zrealizowanego przez różne artystki tryptyku to jak dotąd jedna z najmocniejszych wypowiedzi rozpoczynającego się sezonu.

Teatr osób z niepełnosprawnościami, w którym doświadczenie niepełnosprawności bynajmniej nie znajduje się w centrum uwagi? Oto poznański Teatr Klucz, jedna z najciekawszych formacji niezależnych w Polsce.

Aktorzy nie potrafią już grać bez mikroportów? To bardziej skomplikowane.

Trzy zdjęcia, trzy opowieści o rolach sprzed lat.

„Widziałem wiele spektakli tańca, z których nic nie wynikało i ludzi mało one obchodziły. A choreografowie odmawiali bycia komunikatywnymi. Tymczasem ja jestem tak wychowany, że lubię rozumieć”. Jérôme Bel opowiada Wojtkowi Ziemilskiemu, dlaczego na scenie koncepcje są ważniejsze od emocji.