Ćwiczenia z widzenia

W spektaklu „Bez tytułu 09/21” przepisane przez Annę Karasińską osobiste opowieści wykonawców przybrały formę prozaicznej poezji, w której gadanie zmierza do lśniącej pointy.

Córka i matka

Nowy spektakl Libera to historia żałoby i straty, opowieść o nieustannym przekraczaniu ról, o spotkaniu matki i córki gdzieś pomiędzy wyznaczonymi przez społeczeństwo schematami.

Wypolerowana tarcza Ateny

„Twarzą w twarz” to reinterpretacja filmu Bergmana, jednego z tych, w których „sny mają stać się namacalną realnością”. Zatrutym ostrzem snu okazuje się fikcja.

To się naprawdę (nie) wydarzyło

Bohaterowie spektaklu „Ciemna Woda” Iwo Vedrala pogrążeni są w samotności, a zarazem spętani w nierozerwalną zbiorowość – obojętną, megalomańską, czasem okrutną.

Ślepota

Karolina Szczypek w „La Pasionarii” pokazuje ikoniczną bohaterkę hiszpańskiej lewicy ważną nie tylko dla komunistów, ale też dla ruchów promujących równouprawnienie kobiet.

O małych wariatach, co odwagi szukali

Wersja „Lotu nad kukułczym gniazdem” Cezarego Ibera w Teatrze Polskim we Wrocławiu spłaszcza przesłanie oryginału, nie znajdując dla niego odpowiedniego języka scenicznego.

Małymi literami

„Niepokój” Iwana Wyrypajewa to niewielka sztuka, oparty na niej spektakl Grzegorza Wiśniewskiego to małe, skromne przedstawienie. Zbudowane na wybitnej roli Doroty Kolak.

Rozbite lustro

Widmo Jakuba Szeli krąży po Polsce. Przywódca rabacji galicyjskiej robi ostatnimi laty zawrotną karierę w literaturze i na scenie. Legendę tej postaci odświeża „Rzeź”, wystawiona w...

„Amadeusz”

Wiele wątków gliwickiego „Amadeusza” brzmi bardziej współcześnie, niż by się chciało.

„Cwaniary”

„Cwaniary” Glińskiej to spektakl, który bardzo próbuje wpisywać się w ruch girl power, a jednocześnie pokazuje trudności z nadążaniem języka teatralnego za rzeczywistością.

„Powarkiwania Drogi Mlecznej”

Bohaterowie spektaklu Klemma, choć pragną dobrych rozwiązań, wydają się skazani na swój los.

Mglista aureola. Kilka pytań

W „Jądrze ciemności” Łysaka źródłem zła na ziemi jest męska potrzeba podboju i rywalizacji, uwznioślana romantycznymi mitami białych badaczy, odkrywców, misjonarzy i artystów.

Dziecko Halki

Od samego początku wiadomo, że wszystko będzie inaczej niż w narodowej operze Stanisława Moniuszki i Włodzimierza Wolskiego. „Halka” Anny Smolar jest krytyczna i ahistoryczna.

Martwy las

Powrót „4.48 Psychosis” na polską scenę odbywa się w dobrym momencie. Po doświadczeniu przymusowej izolacji można kultowy tekst Kane przefiltrować przez lęki czasu pandemii.

Do ostatniego okruszka

Za dyrekcji Bogajewskiej zespół artystyczny Teatru Ludowego nie tylko okrzepł, ale też niejednokrotnie potrafił zaskoczyć, a nawet zachwycić. Tak jest również w „Wujaszku Wani”.

Lubelska wojna błyskawicy z penisem

W inscenizacji „Nory” Kuby Kowalskiego tekst Ibsena został rozczytany uważnie i przekornie.

Włosy błazna

W „Odysei. Historii dla Hollywoodu” Krzysztof Warlikowski kolejny raz szuka sposobu, jak mówić o Zagładzie.