Czterdziestolatek

Zrobić musical z serialu Jerzego Gruzy i Krzysztofa Teodora Toeplitza – to pomysł, którego Rampie z pewnością zazdroszczą kierownicy innych stołecznych scen muzycznych.

Nie wszystko klasyka, co wiekowe

Teatr Klasyki Polskiej wystawił zapomniany dramat Konarskiego. Aktualność treści „Epaminondasa” nie dotyczy niestety formy. Zespół gra na przysłowiowych koturnach.

Koszmary Jana Klaty

„Sen nocy letniej” Jana Klaty powstał z niezgody na obniżanie autorytetu artysty. Tworząc kolejną, demoniczną wizję moralnego rozpadu świata, bastard polskiego teatru nie zabiega...

Zmęczona choreografia sukcesu

Centralnym wydarzeniem „Podwójnego z frytkami” jest otwarcie pierwszej w Polsce restauracji sieci McDonald’s, choć z powodu obostrzeń prawnych nazwa ta nie pada w spektaklu ani razu.

Samolot pod dachem

„Cisza” Zadary to spektakl tyleż historyczny, co aktualny, a nawet, patrząc na sytuację za naszą wschodnią granicą, przyszłościowy.

Szymborska. Kropki, przecinki, papierosy

Agnieszka Przepiórska identyfikuje się z odgrywanymi przez siebie kobietami i upodabnia się do nich fizycznie. Tym razem także stworzyła wiarygodny portret poetki.

Ptaki ciernistych krzewów

Bydgoski spektakl przenosi nas do niedalekiej przyszłości, a dokładnie do roku 2033, kiedy faksem z Watykanu przychodzi informacja o samorozwiązaniu Kościoła katolickiego.

Dziewczyny z kalendarza

W czasie, gdy teatry muzyczne rywalizują o kolejne hity z Broadwayu, Teatr Muzyczny w Gdyni wystawia „Dziewczyny z kalendarza”.

Wilgoć

„Piękna Zośka” to jedno z najlepszych trójmiejskich przedstawień ostatnich lat. To wielopoziomowa, bardzo intensywna fabularnie, gęsta od emocji opowieść.

Oswojona obcość

Twórcy „Empuzjonu” nie rozbroili literackiego pierwowzoru, nie zdecydowali się na odważny dialog z powieścią i pogłębioną kontynuację intertekstualnej gry.

Kafkę do zmieszanych?

Twórcy tekst Kafki okroili z egzystencjalnych kontekstów i sprowadzili do antykapitalistycznego manifestu, w którym główny bohater „musi uciec”. Od pracy i od konsumpcji.

Zastanówcie się!

Konsensus w internetowych komentarzach po wyczekiwanej premierze głosi, że Teatr Polski w Podziemiu zrobił przejmujący spektakl „o bezradności i bezsilności”.

Pragnąć

Minkowska w „Faustusie” pyta o miejsce wybitnych jednostek w społeczeństwie i kulturze. Oraz o cenę, jaką trzeba ponieść za pragnienie artystycznej i egzystencjalnej transgresji.

Bluźniercza rebelia

Terminalna faza życia bohaterek spektaklu „Trąbka do słuchania” oznacza specjalny rodzaj kondycji duchowej, która pozwala przeniknąć najskrytsze tajemnice natury.

Wzajem

Smolar w „Melodramacie” uporczywie wraca do nieefektownych, intymnych scen partnerskiej codzienności, pozwala nam je smakować, rozciąga w czasie, jakby stanowiły esencję egzystencji.

Mówić swoją prawdę

„Dobrze ułożony młodzieniec” powstał na kanwie życiorysu transpłciowego mieszkańca Łodzi – Eugeniusza Steinbarta.

Przyjacielski duet

Spektakl Eweliny Marciniak ze Starego Teatru na pierwszy plan wysuwa proces fizycznego i psychicznego dorastania dwóch kobiet poddanych presji rodziców, nauczycieli i kochanków.