Molière vs Molier (część 2)

Ograniczony zasięg obchodów rocznic Molière’a w naszym kraju świadczy o tym, że Polska nie leży już w granicach kultury frankofońskiego świata.

Dramat na Monciaku

„BO nie mamy ochoty wiecznie dobijać się do zamkniętych drzwi i czekać na lepsze czasy”! O trójmiejskim Teatrze BOTO pisze Anna Jazgarska.

Warszawsko szychta, czyli śląskie puzzle

Ślązacy są w swoim teatrze programowo życzliwi Polakom. Jeżą się na nas oczywiście, bo nie chcą się w Polsce rozpuścić, ale i wdzięczą, eksponując ten lepszy profil. Tak przed...

Szklany sufit

Większość instytucjonalnych scen Wrocławia, osiągnąwszy pewien pułap, okopuje się na zdobytych pozycjach, poprzestając na tym, co dobrze widziane w głównym nurcie. Miasto, będące...

Więcej niż wiatr

Radzie leżą na Mazurach pomiędzy Giżyckiem a Ełkiem. Spektakle odbywały się najpierw we wsi, a jeszcze wcześniej w Katowicach, bo to tam Zbigniew Waszkielewicz założył Teatr Iota.

Złożenia i poruszenia

„Bereś” w Cricotece to scenografie przechowujące minione działania, rekwizyty gotowe do podjęcia nowych relacji, instalacje organiczne wpływające na aktywne gesty cielesne.

Pudełko klocków

Jak w „Umarłej klasie” klasa, w „Wielopolu, Wielopolu” pokój, tak w „Nigdy tu już nie powrócę” knajpa pozostaje w pewnym sensie jedyną sceną.

A teraz będziecie krowami!

Wrocławski Teatr Pantomimy poszukuje syntezy klasycznego języka pantomimy i nowych rozwiązań. Eksploruje granice, żongluje konwencjami i kwestionuje je, przy jednoczesnej refleksji nad...

Każdy ruch jest jakością

Pomysłem Sztuki Nowej na szukanie języka artystycznego jest konsekwentne łączenie teatru, tańca, sztuk performatywnych i wizualnych – tworzenie tym samym intermedialnego teatru fizycznego.

Dom dramatu i sztuka na peryferiach

„Bardzo ważne było dla mnie wspieranie rozwoju polskiej dramaturgii, można powiedzieć, że IT stał się domem dla tego bezdomnego gatunku – literackiego i scenicznego” – mówi...

Dekada teatru pod dworcem

Teatr Gdynia Główna to być może ostatnia ostoja teatru offowego w Trójmieście.

Unbodies. Kolektyw Hertz Haus

Trójmiejska grupa potencjał ruchu, tańca i performansu wykorzystuje do refleksji na temat szeroko rozpatrywanej cielesności.

Liturgie przemocy Jarosława Freta

Wrocławski Teatr ZAR w oryginalny sposób uczcił dwudziestolecie swojego istnienia podczas obchodów ZARweek w maju 2024 roku. Święto teatru przemieniło się w rytuał funeralny.

Przemilczeć wypowiedziane

Jak zostać kolędnikiem? Co to znaczy odbyć wyprawę w obszar kultury obrzędowej? Jak praktykuje się teatr poza instytucją i poza sceną? O doświadczeniu Innej Szkoły Teatralnej...

W poszukiwaniu równowagi

Festiwal w Ypres jest wydarzeniem branżowym skierowanym do producentów, organizatorów i kuratorów.

Uchodźcy na scenie: znacząca nieobecność

Problem imigrantów i imigrantek, ze wszystkimi jego społecznymi, etycznymi i religijnymi implikacjami, jest u tragików zdefiniowany z precyzją komentatorów CNN czy ekspertów ONZ. A jednak...

Teatr Klucz. Kilka spojrzeń

To teatr nastroju, posługujący się konkretną paletą barw z wyraźnym użyciem koloru niebieskiego. Teatr interdyscyplinarny, w którym rolę odgrywają: cielesna obecność aktorów,...