Najlepszy, najlepsza, najlepsi w sezonie 2021/2022

Prezentujemy coroczne podsumowanie minionego sezonu teatralnego.

Łomotanie

Krystian Lupa w „Imagine” patrzy krytycznie na kontrkulturę i wyrosłe z niej mity – skompresowane do piosenkowego manifestu Johna Lennona. Utopia się nie udała. Wręcz przeciwnie, znowu gore. Tylko co dalej…

Siedemnaście mgnień Hermanisa

Pokazany 10 października 2020 w Teatrze Narodów autorski „Gorbaczow” z miejsca stał się hitem, choć lockdown znacznie uszczuplił grono tych, którzy zdążyli go zobaczyć.

Czarne łzy Joanny

„Matkę Joannę od Aniołów" na scenie Teatru Narodowego odbieramy niezwykle intensywnie. Nie tylko z tęsknoty za żywym teatrem.

Głodne ego

„Zaintrygowała mnie wspólnota kobieca, ale i opętanie jako wyrwanie się z norm i porządku” – mówi Wojciech Faruga w rozmowie z Katarzyną Flader-Rzeszowską.

Nagrody „Teatru”

Redakcja miesięcznika „Teatr” przyznała nagrody za sezon 2019/2020.

Już za późno, już się stało

Moniuszko potrafi jednak zachwycać – także młodych, zaczynających dopiero karierę wykonawców, którym do tej pory obrzydzano jego muzykę jak barową cynaderkę na kwaśno.

Ja go czuję bez przerwy

„Matkę Joannę od Aniołów” odbieram jak próbę znaczącej korekty języka, którym progresywny teatr od lat rozmawia ze swoją publicznością o wierze, religii i Kościele.

Joanny Moniki S.

Monika Strzępka debiutuje w roli inscenizatorki operowej. I wybiera zaskakujący utwór: oratorio Arthura Honeggera „Joanna d’Arc na stosie” z librettem Paula Claudela.

Koniec ze wstydem

Nazajutrz po premierze "Capri" padły wszystkie zaklęcia, którymi współcześni kapłani krytyki teatralnej sakralizują artystów. Nowy spektakl Krystiana Lupy okazał się więc...

W klinczu

Piętnaście lat po dramaturgicznym debiucie Marek Modzelewski powraca na sceny z dwoma tekstami, w których portretuje społeczny klincz, w jakim się znaleźliśmy.

Stalowa pułapka

Spektakl Grzegorza Wiśniewskiego jest wnikliwym studium ciemnej strony ludzkiej natury. Największy dramat Fedra przeżywa w spotkaniu z samą sobą, w monologach, w torturze wyrzutów sumienia.

Po Fedrze jestem jakąś nową ja

„W granych przeze mnie spektaklach człowiek okazuje się zabawką w rękach bogów, Boga, opatrzności, innych ludzi i systemu. Także Fedra i Helena mają ze sobą dużo wspólnego. Obie...

Sowie zagadki

W spektaklu Leny Frankiewicz zasadnicze pytanie o to, „jak być kochaną”, stanowi w istocie kwestię stricte metafizyczną i romantyczną – jest pytaniem o to, jak „przeżyć”...

Kobieca tożsamość

"Szukaliśmy z Janem Fryczem cech, które pokażą coś ludzkiego – on nie jest wyłącznie kabotynem, a ona nie jest taka krystaliczna, jak to w pierwszej chwili wygląda" – o swojej...

Sen i przebudzenie

Kostrzewski nie zdekonstruował "Wesela", nie spastiszował go ani krytycznie nie przepisał, a jednak jego spektakl w sposób nadzwyczajny odpowiada na potrzeby współczesności.

Zostały tylko akcesoria

Augustynowicz poprzez dramat Wyspiańskiego odsłania współczesne konteksty "Wyzwolenia" i dokonuje rozrachunku z narodowymi mitami.