Nagrody

Nagrody "Teatru"

Najlepszy, najlepsza, najlepsi w sezonie 2016/2017

Najlepszy, najlepsza, najlepsi w sezonie 2016/2017. Coroczna ankieta krytyków teatralnych.

Trzy kreski

Precyzyjny, estetycznie wysmakowany, niewolny od ironii, a nawet komizmu teatr Jarzyny łączy przeciwstawne jakości ludzkiego życia. Rządzi nim zasada silnego oksymoronu, która burzy...

Uralski kanon

Nikołaj Kolada. Twórca dramatów, bez złudzeń i happy endów malujących rosyjską rzeczywistość, okrzyknięty został w swojej ojczyźnie ojcem czernuchy.

Kolacja artystyczna jako stypa

W "Wycince" Lupa zdołał połączyć sprzeczne elementy teatru literackiego i postdramatycznego, bezlitosną demaskację i przejmujące współczucie, szyderstwo i patos, wściekłość i...

Teatr boi się nowego

Krystian Lupa: „Wycinka" bije we wszystkie czułe miejsca w nas samych. Każdy z nas ma coś do zarzucenia zarówno światu, jak i sobie, a jesteśmy skłonni do tego, żeby najpierw napadać...

Śpiewaj, żeby pamiętać

"Armine, Sister", najnowsze oratorium Teatru ZAR, to muzyczne arcydzieło.

Rusz dupę!

Z Janem Klatą rozmawia Jacek Cieślak.

Dada chwała Cieplakowi

Ta historia nie ma końca, dlatego Cieplak może ją nam opowiadać po wielokroć i ciągle od nowa. Jej bohaterami są zwykli ludzie, których szare życie pod czułym spojrzeniem reżysera...

Kryzys w teatrze świata

Norwidowski spektakl Michała Zadary to obraz kryzysu, który jest nieodłączną częścią kapitalizmu. W świecie jego bohaterów wszystko ulega transformacji, a jedyną pewną wartością...

Cena funta mięsa

Najważniejszym tematem nowego przedstawienia Krzysztofa Warlikowskiego nie jest ideologicznie poprawny wykład o wykluczeniu, lecz przejmująca analiza egzystencjalnej samotności.

Czarna pustynia

Warlikowski nie inscenizuje już dramatów Szekspira, ale z ich fragmentów tworzy autorskie kolaże. O znaczeniu nielinearnej konstrukcji „Opowieści afrykańskich” rozmawia z reżyserem...

Niezrozumiałość i nadzieja

Właśnie skończyłem pracę nad kolejnym spektaklem. Oglądam go: wydaje się inny od pozostałych – pisze Eugenio Barba w programie „The Chronic Life”.

Cienie Historii

Wielowymiarowość „Chronicznego życia” Barby w docieraniu do bólu, cierpienia i spustoszenia zdaje się świadectwem nie tylko przerażenia, ale i dezorientacji.

Noce, które trwają całe życie

W Odin Teatret praca na scenie nad wątkami własnych biografii staje się spotkaniem z samym sobą.

Reżyser bez skarpet

Książka „Spalić dom” niszczy mit wszechwiedzącego reżysera i stanowi niezwykłe świadectwo heroizmu w imię sztuki. Dziś takie postawy są rzadkie i już choćby dlatego warto Barbę...