Recenzje

Kolejne historie są jak ośmiometrowe betonowe bloki, których od ponad dwudziestu lat Izrael używa do budowy muru separacyjnego. Tylko że w The Wall nie służą one do wzniesienia solidnej budowli.

Elżbieta Depta deklarowała, że chce wyjść z estetyki mroku i pokazać historię, która mimo swego brutalnego kontekstu będzie niosła światło i nadzieję. Artystka wywiązała się z tej obietnicy, jednak samo przedstawienie pozostawia poczucie niedosytu.

W ciągu ostatnich trzech lat Katarzyna Minkowska stała się najbardziej rozchwytywaną reżyserką teatralną w Polsce. Jest bohaterką czasu, w którym wypaliły się gniew i chęć odważnych formalnych poszukiwań, a pozostały depresja i lęk.

Czy trzeba było sięgać po Hamleta, by przestrzec nas przed agresją ze strony Rosji i na pożegnanie z Teatrem Narodowym zdać sprawę ze swego samopoczucia?

TR Warszawa ciągle nie do końca potrafi sobie pozwolić na pobycie choć przez chwilę taką, powiedzmy, Komuną Warszawa – tyle że z etatowymi aktorami i większą dotacją. Bezgłośna kłótnia o Kosmiczny Dom uruchamia dyskusję o dzisiejszej tożsamości i możliwej przyszłości sceny przy Marszałkowskiej.

Prócz kryminalnej anegdoty jest w Klątwie horyzont tajemnicy, fatalistycznej nieprzewidywalności, której źródła leżą poza zasięgiem ludzkiej woli. Majewski zastąpił metafizykę estetyką, unikając dzięki temu wielu pułapek.

Wicked to jeden z najdłużej granych musicali na Broadwayu i West Endzie. Duża w tym zasługa znakomitych piosenek Stephena Schwartza. W polskiej realizacji w warszawskim Teatrze Roma o widowiskowość jednak trudno.

Musical o Maksie Factorze próbuje połączyć dwie sprawy – biografię popularnego mężczyzny z narracją o standardach kobiecej urody. Zabrakło tu jednak głębszej refleksji na temat piękna.

Przedstawienie Katarzyny Kalwat to dość linearna, klarownie opowiedziana historia o życiu, a nie rozprawa o zagadnieniach filozoficznych. Sięgnięcie po autobiografię Sary Kofman wpisuje się w przygasły już trend opowieści o awansie klasowym.

Jest rok 2035, Europa pozbywa się „obcych”. Polska z entuzjazmem bierze udział w europejskim programie wywózek migrantów na Wschód. Białorusin Mikita Iłynczyk przygotował w Poznaniu spektakl o tym, o czym w polskim teatrze wciąż nie mówi się zbyt chętnie.