Moja rozpacz miała ogromne znaczenie
„Śniąc, możemy wejść do swojej podświadomości, skomunikować się z sobą, znaleźć odpowiedź na pytanie, co zrobić, żeby nastąpiła jakaś zmiana” – mówi Dominika Bednarczyk.
Jak rozwichrzyć „Dziady”?
„Krypta Gustawa” stanowi według deklaracji Zbigniewa Majchrowskiego kontynuację „Celi Konrada”. Autor nie dopisuje jednak po prostu ciągu dalszego tamtej publikacji, lecz na różne sposoby problematyzuje temat inscenizowania „Dziadów” współcześnie.
Dama kameliowa, maska PRL
„Dama kameliowa 1948” to kolejny znakomity spektakl duetu reżysera Jędrzeja Piaskowskiego i dramaturga Huberta Sulimy, którzy potwierdzają, że można robić teatr popularny, a jednocześnie intrygujący – o najważniejszych sprawach. Tym razem o naszym stosunku do PRL.
Pielęgnuję radość tworzenia
„Kiedy przyjeżdżałem na święta do domu, słyszałem od mamy: »Czy nie mógłbyś czasem zagrać jakiegoś księcia? Zawsze grasz obrzympałów, morderców, dziwolągów«. Moja odpowiedź mogła być tylko jedna: »Chciałbym, mamo, ale zobacz, jak ja wyglądam«” – mówi Cezary Studniak w rozmowie z Piotrem Sobierskim.
Co zostanie?
Tytułowe resztki w spektaklu Eweliny Marciniak to okruchy wspomnień przetworzone przez czas i pamięć ocalałych.
Wokulski mój bliźni
W gnieźnieńskiej i szczecińskiej „Lalce” reżyserzy stawiają w centrum głównego bohatera i jego samotność. Dzisiaj Wokulski to człowiek, który ma problem z work/life balance.
Tańcochód z kukłą
Bartosz Szydłowski w „Śniegu” opowiada o świecie, który zmarzł, stopił się i zamienił w breję. Był jasny, ale pociemniał. Był optymistyczny, lecz się wykoleił.
Broadway nad Brdą
Nie jest to wbrew pozorom spektakl o upadku Hollywood. „Bulwar Zachodzącego Słońca” to rzecz o przemijaniu. O trudzie pogodzenia się z nastaniem nowego i dostosowania się do zmian.
Patronaty
Partyzant socjalistycznej sprawy
„Dejmek” Magdaleny Raszewskiej, licząca ponad sześćset stron biografia wybitnego reżysera, jest imponującym, mozaikowym portretem nieszablonowego artysty i człowieka.
Komiks
Archiwum komiksów
